Aleksander Medyceusz

Aleksander Medyceusz, znany również jako Alessandro de’ Medici (urodzony w 1510, zmarł 6 stycznia 1537 we Florencji), był księciem Florencji w latach 1532-1537. Istnieją przypuszczenia, że był nieślubnym synem papieża Klemensa VII.

Życiorys

Wokół pochodzenia Aleksandra Medyceusza krążyły kontrowersje, w tym teza, że był on nieślubnym dzieckiem Klemensa VII i czarnoskórej niewolnicy. Historyk oraz znawca rodziny Medyceuszy, Alfred von Reumont, podważał tę hipotezę. Kardynał Gasparo Contarini sugerował, że Aleksander mógł być synem Wawrzyńca Medyceusza. Jednak współczesne badania skłaniają się ku stwierdzeniu, że Aleksander rzeczywiście był synem papieża, a po jego narodzinach został adoptowany przez Wawrzyńca II.

W 1522 roku otrzymał tytuł władcy Penne i Leonessy. Na polecenie papieża pełnił funkcję gubernatora Florencji od 30 lipca 1524 do 16 maja 1527. Z dniem 1 maja 1532 roku stał się suwerennym władcą Florencji. Władzę sprawował wspólnie ze swoim kuzynem Hipolitem, stosując rządy twardej ręki. W 1535 roku Hipolit zmarł, najprawdopodobniej na skutek gorączki lub trucizny, którą mógł mu podać Aleksander.

W 1536 roku Aleksander ożenił się z Małgorzatą Parmeńską, jednak nie doczekali się dzieci. Miał natomiast troje nieślubnych potomków:

Juliusz (1533-1600) – rycerz Zakonu św. Stefana,
Julia (zm. po 1588) – żona Franciszka Cantelma (hrabiego Alvito) oraz Bernarda Medyceusza (księcia Ottaiano),
Porcja (ur. 1538) – ksienię zakonu św. Klemensa we Florencji.

Rok po zawarciu małżeństwa, w wyniku brutalności w rządach, Aleksander został zamordowany przez swojego dalszego kuzyna, Wawrzyńca Medyceusza.