Aleksander Marcinowski
Aleksander Marcinowski, znany również jako Aleksandr Antonowicz Marcinowski (ros. Александр Антонович Марциновский, ur. 1829, zm. 20 sierpnia 1888 w Mohylewie) był rosyjskim lekarzem polskiego pochodzenia. Pełnił funkcję lekarza dywizyjnego w randze rzeczywistego radcy stanu.
Życiorys
Marcinowski przyszedł na świat w guberni mińskiej. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Mińsku, a następnie jako stypendysta rządowy podjął studia medyczne na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Sankt Petersburgu, które ukończył 25 maja 1854 roku. Po uzyskaniu dyplomu został skierowany do szpitala wojskowego w Teodozji, a w 1856 roku do pułku grenadierów księcia Konstantego Mikołajewicza. Na własną prośbę przeniósł się do szpitala wojskowego w Moskwie, gdzie mógł pracować nad swoją dysertacją doktorską. Obronił pracę zatytułowaną „O kostojedie” i uzyskał tytuł doktora 15 lutego 1862 roku. Później awansował na stanowisko lekarza brygady w terskim wojsku kozackim. W 1865 roku został mianowany naczelnym lekarzem 35 Dywizji Piechoty, a w 1870 roku wrócił do Petersburga, gdzie na swojej macierzystej uczelni ukończył kurs chirurga polowego. Ostatecznie objął stanowisko naczelnym lekarzem 41 Dywizji Piechoty. Brał udział w wojnie krymskiej.
Prace
- О костоеде: рассуждение, написанное для получения степ. д-ра медицины, лекарем Александром Марциновским. М.: В тип. Т. Волкова и комп., 1861
- Medicinskaja topografija 1 brigady Terskago kazaczego wojska. Sbornik Kawkazkij T. VII, nr 1, 92-112 (1869)
Bibliografia
Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 254. ISBN 83-85810-82-X.
