Aleksander Michał Lubomirski
Aleksander Michał Lubomirski, noszący herb Szreniawa bez Krzyża, urodził się około 1642 roku w Nowym Sączu, a zmarł w 1675 roku. Pełnił funkcję starosty perejesławskiego oraz sądeckiego, a w 1661 roku był marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego.
Był synem Jerzego Sebastiana oraz Konstancji Ligęzianki, a także bratem Hieronima Augustyna. Ożenił się z Katarzyną Anną, córką hetmana wielkiego litewskiego Pawła Jana Sapiehy. Z tego małżeństwa miał córkę Annę Konstancję, która poślubiła wojewodę poznańskiego Stanisława Małachowskiego, oraz synów: Jerzego Aleksandra, Michała i Józefa (zm. 1709), który był opatem tynieckim. Zmarł w młodym wieku, pozostawiając swoje dzieci pod opieką stryja.
W 1656 roku w bitwie pod Warką dowodził freikompanią dragońską, liczącą ponad 190 koni. W trakcie kampanii na Ukrainie w 1660 roku stał na czele pułku jazdy, biorąc udział w bitwach pod Lubarem, Cudnowem oraz Słobodyszczami. Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku. Jako poseł na sejm konwokacyjny w 1674 roku z województwa krakowskiego, uczestniczył w konfederacji generalnej, która została zawiązana 15 stycznia 1674 roku. W tym samym roku był także elektorem Jana III Sobieskiego z województwa krakowskiego.
