Aleksander Łubieński, noszący herb Pomian (urodzony około 1680 roku, zmarł w 1754), był kasztelanem gnieźnieńskim oraz dziedzicem majątku w Szczytnikach.
Rodzina
Rodzina Aleksandra używała herbu Pomian. Jego ojciec, Maciej (1638-1704), pełnił funkcję starosty wągłaczewskiego, a matka (zmarła w 1704) była córką Andrzeja Radolińskiego, kasztelana krzywińskiego. Dziadek Aleksandra, Wojciech Łubieński, sprawował urząd kasztelana sieradzkiego. Aleksander miał liczne rodzeństwo – 20 dzieci, z których sześciu synów Macieja, w tym on sam, dożyło dorosłości oraz trzy córki. Aleksander był stryjem i opiekunem (od 1710 roku) swoich bratanków: Władysława Aleksandra, prymasa, oraz Floriana Łubieńskich.
Najpierw ożenił się z Anną Wężyk, wdową po Janie Ciświckim, staroście stawiszyńskim, a następnie z Marianną Radomicką, córką Macieja, wojewody poznańskiego. Z Marianną miał dwie córki: Aleksandrę (ur. i zm. 1733) oraz Kunegundę (ur. 1734).
Pełnione urzędy
Aleksander Łubieński rozpoczął swoją karierę jako podwojewoda sieradzki w 1706 roku, a później był podwojewodą kaliskim od 1713 roku. W 1720 roku objął urząd podsędka kaliskiego, a w 1738 roku został sędzią ziemskim kaliskim. W latach 1749–1753 sprawował urząd kasztelana gnieźnieńskiego.
Kronika rodzinna
W 1752 roku ksiądz Florian Bujdecki poświęcił kasztelanowi kronikę rodzinną rodu Łubieńskich zatytułowaną „Vita Venerabilis Servi Dei Mathie Łubienski”.
Bibliografia
Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, „Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich”, (wyd. 1908, str. 579-596, Łubieńscy herbu Pomian)
Adam Boniecki, „Herbarz Polski”, (tom XVI, str. 54-67, Łubieńscy herbu Pomian)
Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz szlachty polskiej”, (tom 10, str. 5-14, Łubieńscy herbu Pomian)
