Aleksander
Aleksander, znany również jako Andriej Jakowlewicz Łowczi (ur. 1 grudnia 1891 w Narodiczach, zm. 11 września 1973 w Monachium) był rosyjskim biskupem prawosławnym.
Życiorys
Ukończył szkołę realną w Petersburgu. Brał udział w I wojnie światowej jako oficer w pułku kolejowym, a następnie służył w Rosyjskim Korpusie Ekspedycyjnym we Francji. Po rewolucji październikowej emigrował do Bułgarii. W 1936 roku ukończył kursy przygotowawcze do kapłaństwa w monasterze św. Kiriaka w Stanimaku, a później rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Berlińskim. 19 września 1937 roku przyjął święcenia diakońskie, a 3 października tego samego roku – kapłańskie, z rąk biskupa berlińskiego i niemieckiego, działającego w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Służył w soborze Zmartwychwstania Chrystusa w Berlinie od 1937 do 1940 roku, a następnie został proboszczem parafii Świętych Konstantyna i Heleny w Berlinie. 22 marca 1941 roku złożył wieczyste śluby mnisze.
Jako hieromnich był proboszczem parafii św. Mikołaja w Monachium w latach 1942–1945, a jednocześnie pełnił tę funkcję także w Augsburgu i Norymberdze (1942–1944). W 1942 roku otrzymał tytuł igumena, a w 1943 roku został archimandrytą. W 1945 roku objął posadę proboszcza cerkwi św. Sergiusza z Radoneża w Bad Kissingen.
29 lipca 1945 roku został biskupem kissingeńskim, wikariuszem eparchii berlińskiej i niemieckiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. W 1952 roku został ordynariuszem tej eparchii, z siedzibą w Monachium. Spędził na tym stanowisku dziewiętnaście lat, po czym przeszedł na emeryturę z uwagi na podeszły wiek. Zmarł dwa lata później w Monachium i został pochowany na cmentarzu prawosławnym w Wiesbaden.
