Aleksander Lisiewicz
Aleksander Lisiewicz (urodzony 13 maja 1859 w Sasowie, zmarły 13 maja 1916 we Lwowie) był prawnikiem, adwokatem, encyklopedystą, a także posłem do Sejmu Galicyjskiego oraz austriackiej Rady Państwa. Działał w Polskim Stronnictwie Postępowym i był wolnomularzem we Lwowie w czasie zaborów.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Adama, nauczyciela, oraz Teodozji z Dorożyńskich. Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie, studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie uzyskał tytuł doktora praw. Był encyklopedystą i edytorem Encyklopedii, która stanowiła zbiór informacji z różnych dziedzin wiedzy. Polska encyklopedia została wydana w latach 1898–1907 przez organizację edukacyjną Macierz Polska, działającą w Galicji w okresie zaboru austriackiego. W tej encyklopedii napisał hasło dotyczące procesu cywilnego.
Od 1890 roku prowadził w Lwowie kancelarię adwokacką, jednocześnie będąc członkiem komisji dyscyplinarnej Lwowskiej Izby Adwokackiej. W 1898 objął stanowisko zastępcy dyrektora Banku Zaliczkowego we Lwowie. W 1903 wszedł w skład Rady Miejskiej Lwowa. W 1906 pełnił rolę skarbnika nowo powstałego Towarzystwa Miłośników Przeszłości Lwowa. Od 1908 był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie oraz członkiem Rady Nadzorczej Miejskiego Muzeum Przemysłowego we Lwowie. W maju 1910 uczestniczył jako przedstawiciel Lwowskiej Rady Miejskiej w pierwszym Polskim Kongresie Narodowym w Waszyngtonie. Stał się zwolennikiem myśli niepodległościowej oraz propagatorem przygotowań do walki zbrojnej, wspierając działania Józefa Piłsudskiego i Związku Walki Czynnej.
W 1911 roku wygrał wybory do Rady Państwa, pokonując kandydata endecji, dotychczasowego posła Franciszka Tomaszewskiego. W Radzie Państwa współpracował z Wincentym Witosem i Włodzimierzem Tetmajerem. 10 listopada 1912 brał udział w posiedzeniu, na którym utworzono Komisję Tymczasową Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych. Był członkiem Wydziału Finansowego tej Komisji. W 1913 uczestniczył w Kongresie SSN, wchodząc w skład prezydium, oraz uzyskał mandat poselski do Sejmu Galicyjskiego, pracując w komisjach drogowej i kolejowej. Po wybuchu I wojny światowej angażował się w organizację Legionów i został członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego. Dwaj jego synowie, Adam i Bronisław, byli oficerami w Legionach, a trzeci syn, Aleksander, służył w armii austriackiej. Podczas rosyjskiej okupacji Lwowa przebywał w Wiedniu, gdzie pełnił funkcję zastępcy szefa Departamentu Wojskowego NKN. Po powrocie do Lwowa został prezesem Lwowskiej delegacji NKN.
Chory na anemię, zmarł we Lwowie i został pochowany na lwowskim Łyczakowie.
Aleksander Lisiewicz był mężem Matyldy z Radziszewskich h. Radwan (zmarł w 1940 roku), z którą miał trzech synów. Adam Bronisław był prawnikiem, urzędnikiem konsularnym oraz dyplomatą.
Przypisy
Bibliografia
Ludwik Finkel: Encyklopedya zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzy, t. I. Lwów: Macierz Polska, Nakładem Wydawnictwa Macierzy Polskiej, druk. E. Winiarza, 1898, s. III-IX.
Jerzy Zdrada: Aleksander Lisiewicz. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-17].
Linki zewnętrzne
Aleksander Lisiewicz. Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-21].
