Aleksander Landy
Aleksander Landy (urodzony 24 października 1881 roku we wsi Żdanowo na Syberii, zmarły 17 kwietnia 1969 roku w Warszawie) był lekarzem pediatrą, pedagogiem oraz działaczem społecznym.
Życiorys
Był synem Stanisława i Feliksy z Lewandowskich, którzy zostali zesłani przez carskie władze na odległy kraniec Syberii za propagowanie idei socjalistycznych oraz działalność na rzecz niepodległości. Landy był członkiem zarządu oraz współautorem koncepcji programowych Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Po wojnie organizacja ta została odrestaurowana jako Towarzystwo Przyjaciół Dzieci i prowadziła szeroką działalność opiekuńczo-wychowawczą, organizując m.in. żłobki, przedszkola, kolonie, poradnie, ogródki jordanowskie, świetlice, biblioteki i czytelnie, aby zapewnić wszechstronny rozwój dzieci i młodzieży z zaniedbanych środowisk robotniczych.
Przez wiele lat mieszkał i pracował na warszawskim Żoliborzu, w pierwszym w Polsce osiedlu WSM (Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa), zamieszkanym przez rodziny robotnicze oraz lewicową inteligencję. Pełnił funkcję kierownika żoliborskiego oddziału RTPD, który wdrażał idee tworzenia pionierskich placówek profesjonalnego poradnictwa lekarskiego, pedagogicznego oraz oświatowego, działających pod wspólną nazwą „Zdrowie Dziecka”. Przez niemal całe swoje życie zawodowe łączył praktykę lekarską z działalnością społeczną, a wraz z grupą entuzjastów propagował tworzenie lokalnych społeczności, w których priorytetem było zaspokajanie biologicznych, psychologicznych i społecznych potrzeb dzieci oraz młodzieży.
Był autorem wielu prac dotyczących profilaktyki oraz higieny zdrowotnej niemowląt oraz dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. 20 czerwca 1947 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w zakresie opieki nad dzieckiem.
Pochowany jest na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 63, miejsce 93).
