Aleksander Wit Labuda
Aleksander Wit Labuda (urodzony 15 czerwca 1944 roku w Chrobrzu) to polski romanista, polonista, teoretyk literatury oraz nauczyciel akademicki, posiadający stopień doktora habilitowanego i tytuł profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest również aktywnym działaczem opozycji w czasach PRL.
Życiorys
Jest synem historyka Gerarda Labudy oraz romanistki Alberty Labudy. W 1967 roku ukończył studia magisterskie z filologii romańskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a w 1969 roku uzyskał dyplom z filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1974 roku obronił pracę doktorską, a w 1982 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na tej samej uczelni. Od 1991 roku jest profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracuje w Instytucie Filologii Romańskiej UWr od 1967 roku, gdzie pełnił również funkcję dyrektora. W latach 1970–1973 mieszkał w Paryżu, gdzie prowadził lektorat z języka polskiego w INALCO (Université Sorbonne-Nouvelle). Jest autorem wielu książek oraz artykułów naukowych dotyczących literatury francuskiej i polskiej.
W 1968 roku uczestniczył w wydarzeniach marcowych. W 1976 roku podpisał List 101, sprzeciwiając się projektowi zmian w Konstytucji PRL. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników oraz Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”, angażując się w dystrybucję wydawnictw drugiego obiegu. W 1980 roku brał udział w strajkach sierpniowych i wstąpił do „Solidarności”. Był członkiem zarządu komisji zakładowej związku na Uniwersytecie Wrocławskim, a także członkiem prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk oraz delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku. Został aresztowany w nocy, gdy wprowadzono stan wojenny, i internowany do 4 grudnia 1982 roku. Po zwolnieniu kontynuował działalność opozycyjną, m.in. jako publicysta w niezależnym piśmie „Obecność” oraz współpracownik Władysława Frasyniuka.
W 1989 roku dołączył do wrocławskiego Komitetu Obywatelskiego. Rok później był współzałożycielem partii ROAD, a do połowy lat 90. działał w Unii Demokratycznej oraz Unii Wolności.
W 2015 roku, za swoje wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za osiągnięcia w pracy naukowej, dydaktycznej i społecznej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Życie prywatne
W latach 1968–1998 był w związku małżeńskim z Barbarą Labudą, z którą ma syna. W 2000 roku zawarł drugi związek małżeński.
Przypisy
Bibliografia
Joanna Dardzińska: Aleksander Labuda. [w:] Encyklopedia Solidarności [on-line]. encysol.pl. [dostęp 2022-07-24].
Aleksander Labuda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-08-06].
