Aleksander, znany również jako Andriej Kulczycki (urodzony około 1823 roku w Kamieniu Szlacheckim, zmarł 4 grudnia?/16 grudnia 1888 w Kostromie) – był biskupem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Był potomkiem duchownego unickiego. Ukończył prawosławne seminarium duchowne w Wilnie w 1847 roku, a 26 września tego samego roku otrzymał święcenia kapłańskie. Po wyświęceniu rozpoczął pracę w cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Kobryniu, jednocześnie pełniąc rolę katechety i nauczyciela w lokalnych szkołach. 3 listopada 1852 roku został postrzyżony na mnicha, przyjmując imię zakonne Aleksander. W 1857 roku zakończył studia na Petersburskiej Akademii Duchownej i jeszcze w tym samym roku, na swoją prośbę, udał się do Chin w ramach misji rosyjskiej, gdzie zajmował się nauczaniem języka cerkiewnosłowiańskiego.
Po powrocie do Rosji w 1866 roku, objął stanowisko inspektora seminarium duchownego w Połocku. Trzy lata później uzyskał tytuł archimandryty. Od sierpnia do listopada 1871 roku pełnił służbę w cerkwiach Petersburga, a następnie przez siedem lat pracował w Rzymie jako kapelan cerkwi przy rosyjskim przedstawicielstwie dyplomatycznym.
12 marca 1878 roku został wyświęcony na biskupa taszkenckiego i turkiestańskiego. Jako ordynariusz tej eparchii zainicjował budowę monasteru nad jeziorem Issyk-Kul. Spędził na tej katedrze pięć lat, po czym został przeniesiony na katedrę kostromską i galicką. Zmarł w 1888 roku i został pochowany w monasterze św. Hipacego w Kostromie.
