Aleksander Franciszek Król (urodzony 13 września 1890 roku w Tarnowie, zmarły 27 maja 1971 roku w Warszawie) był inżynierem architektem, konserwatorem zabytków, historykiem architektury oraz podpułkownikiem administracji Wojska Polskiego.
Życiorys
Przed wybuchem I wojny światowej rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie pełnił funkcję porucznika artylerii. W 1919 roku przeszedł do lotnictwa. Kontynuował edukację na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, a następnie na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera architekta.
3 maja 1926 roku awansował na majora z datą 1 lipca 1925 roku i z 1. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych. W 1928 roku służył w Komisji Nadzoru Technicznego Lotnictwa, pozostając w ewidencji 2 Pułku Lotniczego. 31 marca 1930 roku, po zakończeniu studiów politechnicznych, został przeniesiony z dyspozycji szefa Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych do 2 Pułku Lotniczego w Krakowie, gdzie objął stanowisko dowódcy Oddziału Portowego. 26 marca 1931 roku został przeniesiony z korpusu oficerów aeronautycznych do korpusu oficerów inżynierii i saperów, a następnie przydzielony do Departamentu Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, gdzie pracował przez osiem kolejnych lat. W tym czasie awansował na podpułkownika i został przeniesiony do korpusu oficerów administracji. Mieszkał przy ulicy Racławickiej 120. W 1939 roku zajmował stanowisko szefa Wydziału Inspekcji. 11 września 1939 roku został wyznaczony na kierownika I Rejonu Budowlanego w „Grupie płk inż. Jeleniewskiego Eugeniusza.”
Był aktywny w konserwacji Zamku Królewskiego w Warszawie w latach 1921–1923 oraz pełnił rolę inspektora nadzoru przy budowie Starego Miasta. Jest autorem monografii Zamek Królewski w Warszawie oraz redaktorem dwutomowej publikacji Budownictwo wojskowe 1918–1935, wydanej przez Departament Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie w 1936 roku.
Od 24 marca 1941 roku był oficjalnym przedstawicielem internowanych polskich żołnierzy przy rządzie węgierskim, pełniąc funkcję kierownika sekcji polskiej w XXI Oddziale Ministerstwa Honwedów. Wiosną 1944 roku, podczas niemieckiej okupacji Węgier, został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do obozu koncentracyjnego. Po wojnie, w maju 1945 roku, powrócił do kraju i rozpoczął pracę w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Katowicach, później w Kielcach, a od 1948 roku w Warszawie.
W 1952 roku objął stanowisko dyrektora Biura Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Zmarł 27 maja 1971 roku w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 165-1-19).
Ordery i odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)
Przypisy
Bibliografia
Piotr Biegański, Pamięci Kol. Aleksandra Króla, Komunikat SARP Nr 6–7, 1971.
Hanna Krzyżanowska, Król Aleksander, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wydawnictwo Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8.
Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0. Brak numerów stron w książce.
