Aleksander Koziński, ukr. Козинський Олександр Леопольдович (urodzony 5 marca 1950 we Lwowie) jest pianistą, kompozytorem oraz pedagogiem.
Życiorys
Wczesne lata
W 1973 roku zakończył naukę w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie odbył studia podyplomowe pod kierunkiem prof. Władimira Aleksandrowicza Natansona (jego asystentami byli Zinaida Aleksiejewna Ignatjewa oraz Oleg Igoriewicz Iwanow). W 1969 roku zdobył tytuł laureata w konkursie na najlepsze wykonanie utworów współczesnych kompozytorów w tym samym konserwatorium.
Działalność artystyczna i dydaktyczna
Po zakończeniu studiów, aż do 2004 roku, pracował jako starszy wykładowca w Lwowskiej Akademii Muzycznej w katedrze fortepianu. Był pionierem w wykonywaniu wielu współczesnych utworów na fortepian solo oraz fortepian z orkiestrą. Koncertował w Ukrainie, Rosji, Kazachstanie, Niemczech i Polsce. Wspólnie z Jurijem Bonem, wykładowcą z Lwowa, założył pierwszy na Ukrainie jazzowy duet fortepianowy, występujący na licznych scenach.
Od 2002 roku uczy fortepianu w szkołach muzycznych w Podkarpaciu, a wielu jego uczniów zostało przyjętych do akademii muzycznych. Wśród absolwentów znajdują się m.in. Monika Paluch z Leżajska i Ewa Pulik z Lublina.
Pełnione funkcje
Oprócz pracy dydaktycznej, pełnił rolę Dyrektora Lwowskiego Obwodowego Związku Kompozytorów, przewodniczył Stowarzyszeniu Działaczy Sztuki Rozrywkowej oraz Stowarzyszeniu Działaczy Oświaty i Wychowania Muzycznego we Lwowie. Jest współzałożycielem Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej oraz kierownikiem jego sekcji kulturalnej. W 1989 roku założył i prowadził dziesięcioosobowy zespół wokalno-instrumentalny, który miał w repertuarze przedwojenne piosenki lwowskie z lat 20. i 30. XX wieku.
Pod koniec lat 90. XX wieku był aranżerem i pianistą akompaniatorem w Polskim Teatrze Ludowym we Lwowie, z którym brał udział w krajowych i międzynarodowych festiwalach. W latach 1995-2007 był członkiem międzynarodowego stowarzyszenia International Double Read Society.
Nagrody, dorobek fonograficzny, repertuar
Otrzymał główną nagrodę Radia Olsztyn (wraz z synem Mikołajem) podczas Międzynarodowych Spotkań Rodzin Muzykujących w 1995 roku w Dobrym Mieście.
Dokonał wielu nagrań dla telewizji i radia, a także wydał wiele płyt CD z muzyką klasyczną, rozrywkową, jazzową oraz własnymi kompozycjami. Wśród najważniejszych nagrań znajduje się „Beatles Concerto Grosso” Petera Breinera, wydane w 1998 i 2000 roku przez Rostok Records w Kijowie.
Repertuar Aleksandra Kozińskiego obejmuje szeroki wachlarz utworów, począwszy od klasyki, aż po muzykę współczesną. W jego dorobku znajduje się także 30 koncertów instrumentalnych na jeden, dwa lub trzy fortepiany z orkiestrą. Warto wymienić następujące ważne projekty instrumentalne i koncerty: w latach 1980, 1982, 1985 i 1990 – recitale fortepianowe w Moskiewskim Konserwatorium Państwowym im. P. Czajkowskiego, w obecności wybitnych artystów, takich jak Władimir Aleksandrowicz Natanson, Dang Thaj Son, Gleb Akselrod i inni.
W 1988 roku wystąpił z koncertem fortepianowym z orkiestrą symfoniczną w ramach festiwalu „Krymskie Gwiazdy”, a w 1993 roku w Filharmonii Lwowskiej odbyło się ukraińskie prawykonanie „Sonority quasi una sonata” na skrzypce, wiolonczelę i fortepian autorstwa Andrzeja Nikodemowicza. W tym samym roku dał recital fortepianowy solo oraz wystąpił w duecie z synem Mikołajem podczas Międzynarodowego Festiwalu „Muzyczne spotkania u Paderewskiego” w Kąśnej Dolnej. Z Mikołajem wspólnie wystąpił również w 1995 roku podczas I Ogólnopolskiego Zjazdu Kresowiaków i Lwowiaków w Częstochowie. W 1997 roku zagrał recital fortepianowy w Państwowej Filharmonii im. Artura Malawskiego w Rzeszowie oraz towarzyszył Mai Rud – sopranowi koloraturowemu. W tym samym roku uczestniczył w III Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie z recitalem fortepianowym. W 2002 roku, podczas XIX Przemyskiej Jesieni Muzycznej na Zamku Kazimierzowskim, wraz z trio wokalno-instrumentalnym „Drzewo oliwne”, zaprezentował własne aranżacje tradycyjnych melodii i pieśni żydowskich. W tym samym roku koncertował na VIII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej w Gdańsku, dając recital solo oraz występując w duecie z Pawłem Rydlem. W 2004 roku zaprezentował recital improwizacji „Magia Fortepianu” w Klubie Pokład Zielona Tawerna w Gdyni oraz wieczór improwizacji w Jazz Art Clubie Kawiareton w Sopocie.
Wiele z tych wystąpień można znaleźć na kanale Aleksandra Kozińskiego w serwisie YouTube.
Od 2002 roku jest aktywnym akompaniatorem Chóru Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu. Jego aranżacje i propozycje akompaniamentów przyniosły liczne nagrody na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach: w 2012 roku Złote Pasmo podczas Regionalnych Prezentacji Chórów Szkół Muzycznych I i II stopnia w Łańcucie, Srebrne Pasmo w 2014 roku, Złote Pasmo w 2016 roku, a także I miejsce w latach 2017, 2018 i 2019 w Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Polskiej w Jarosławiu. W 2019 roku zdobył I miejsce w Międzynarodowym Turnieju Chórów Kameralnych Filharmonii Podkarpackiej, a w 2022 roku oraz GRAND PRIX w 2023 roku w Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek w Łodzi.
Artykuły i wzmianki w prasie
O działalności Aleksandra Kozińskiego można przeczytać w wielu artykułach i wzmiankach zamieszczonych w polskich i ukraińskich periodykach. Tadeusz Kaczyński, czołowy redaktor „Ruchu Muzycznego”, w sierpniu 1990 roku pisał: „…grupa muzyków polskich działających we Lwowie stopniała do kilku osób. Najaktywniejsi z nich to: (…) i kierownik zespołu 'Wesoły Lwów’ – Aleksander Koziński.”
Tygodnik „Tarnowskie echo” w 1993 roku informował: „W porywającej interpretacji Aleksandra Kozińskiego i jego 15-letniego syna Mikołaja usłyszeliśmy parafrazy wielu znanych i lubianych melodii oraz piosenek lwowskich, musicali amerykańskich i kompozycji własnych artystów. Jednym z bisów był walc Des-dur F. Chopina, (…).”
„Gazeta Lwowska” w 1991 roku zauważyła: „Należy stwierdzić, iż Aleksander Koziński jako muzyk i wychowawca młodego pokolenia muzycznego Lwowa zasługuje na miano kontynuatora dobrych, pięknych oraz niezwykle bogatych tradycji dawnych muzyków Lwowa.”
Litewska prasa w „Magazynie Wileńskim” w 1990 roku, w felietonie Bożeny Barskiej, pisała o zespole „Wesoły Lwów”: „Kabaret stworzył i na barkach swych dzielnie dźwiga zawodowy muzyk Aleksander Koziński (…) jest duszą kabaretu i bardzo nieśmiałym, skromnym człowiekiem (…).”
O wyjątkowych predyspozycjach wykonawczych i interpretacyjnych wspominali także profesorowie Konserwatorium Moskiewskiego: prof. W. A. Natanson oraz prof. M. A. Smirnow: „…posiada wybitne dane pianistyczne i zdolności artystyczne. W swoich koncertach sprawozdawczych w Konserwatorium Moskiewskim wykazał znakomite wyczucie stylu i głęboką przenikliwość muzycznej treści utworów. Pianista jest wspaniałym interpretatorem utworów muzyki rosyjskiej i ukraińskiej. Uważamy, że należy szerzej korzystać z rezerwy potencjału pedagogicznego A. Kozińskiego i jego zdolności jako koncertującego wykonawcy.”
Odznaczenia
W 2003 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Przypisy
