Aleksander Kowalski
Aleksander Kowalski (urodzony 20 lipca 1930 roku w Zakopanem, zmarł 7 lutego 2009 roku w Kościelisku) był polskim narciarzem, specjalizującym się w kombinacji norweskiej oraz skokach narciarskich. Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w 1956 roku i posiadał tytuł Mistrza Sportu.
Przebieg kariery
Kowalski był zawodnikiem klubu Wisła-Gwardia Zakopane w okresie od 1947 do 1959 roku. Jego trenerem był Marian Woyna Orlewicz. W 1953 roku wziął udział w akademickich mistrzostwach świata w Semmeringu, gdzie zdobył złoty medal w kombinacji norweskiej oraz zajął 8. miejsce w skokach.
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 roku, które odbyły się w Cortinie d’Ampezzo, Kowalski uplasował się na 15. pozycji w kombinacji norweskiej. Jego odległości skoków wyniosły 74 m i 75 m, co dało mu 5. miejsce, natomiast w biegu zajął 29. miejsce. W tym samym roku był 5. w zawodach w Le Brassus, a w 1959 roku zajął 10. miejsce w Falun.
Trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w kombinacji norweskiej (w latach 1956-1957) oraz w skokach (1953). Dodatkowo dwukrotnie zdobył tytuł wicemistrza kraju w kombinacji (1953-1954) i posiadał rekord skoczni w Szczyrku-Skalitem, wynoszący 68 m.
W latach 1952 i 1957 wygrał Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, a w 1954 oraz 1956 roku zdobył drugie miejsce w tych zawodach.
Życie prywatne
Kowalski był synem Henryka Kowalskiego i Michaliny Sitarz; miał również siostrę, Marię (ur. 1929). Jego żoną była Maria Gąsienica Bukowa, z którą doczekał się dwojga dzieci: Andrzeja (ur. 1959), skoczka narciarskiego uczestniczącego w zawodach Pucharu Świata oraz Zbigniewa (ur. 1966). Po zakończeniu kariery mieszkał w Kościelisku, gdzie również zmarł.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Starty A. Kowalskiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Sukcesy krajowe
- Mistrz Polski w kombinacji norweskiej (1956, 1957) oraz w skokach (1953)
- Wicemistrz Polski w kombinacji norweskiej (1953, 1954)
- Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny – 1. miejsce (1952, 1957)
- Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny – 2. miejsce (1954, 1956)
Przypisy
Bibliografia
Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, str. 47
Bogdan B. Tuszyński, Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, Henryk H. Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, [2007?], s. 606, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893.
Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 643
