Aleksander Korsak (urodzony 11 października 1893 w Taganrogu, zmarły 11 lutego 1966 w Warszawie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Kijowie oraz studia prawnicze (bez zaliczenia egzaminów końcowych). Został zmobilizowany do armii carskiej w styczniu 1917 roku. W okresie od stycznia do sierpnia 1917 roku ukończył szkołę artylerii w Kijowie, a następnie został mianowany chorążym rezerwy artylerii. Do lutego 1918 roku pełnił funkcję młodszego oficera baterii w 1 zapasowym dywizjonie moździerzy.
Po dotarciu na Kubań, wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich, gdzie został przydzielony do 1 dywizjonu artylerii, uczestnicząc w dywizjonowej szkole oraz w baterii oficerskiej. 10 czerwca 1919 roku, razem z 4 Dywizją Strzelców Polskich, powrócił do kraju i przez krótki czas był przydzielony do sztabu Armii pod dowództwem gen. Józefa Hallera. Po awansie na podporucznika artylerii, trafił do II dywizjonu 13 pułku artylerii ciężkiej na stanowisko adiutanta dywizjonu oraz dowódcy oddziału sztabowego. Pozostał w tej jednostce, gdy przekształcono ją w 13 dywizjon artylerii ciężkiej. Ukończył kurs w Centrum Wyszkolenia Armii we Lwowie w okresie od lutego do sierpnia 1921 roku. 19 stycznia 1921 roku został awansowany do stopnia porucznika artylerii.
Służył w I dywizjonie 2 pułku artylerii ciężkiej jako adiutant dywizjonu i dowódca baterii, a 15 sierpnia 1924 roku awansował na kapitana art. Od listopada 1927 roku był adiutantem 2 pułku artylerii ciężkiej. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty jako instruktor artylerii, a następnie do 22 pułku artylerii lekkiej, gdzie dowodził baterią, pełnił rolę adiutanta pułku, był oficerem mobilizacyjnym i przez krótki czas dowodził dywizjonem. 22 grudnia 1934 roku przeszedł do Centrum Badań Balistycznych Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia w Zielonce. Awans na majora otrzymał ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 roku, zajmując 14. lokatę w korpusie oficerów artylerii. 27 kwietnia 1936 roku powrócił do jednostek liniowych, obejmując dowództwo II dywizjonu 9 pułku artylerii ciężkiej.
W marcu 1939 roku, podczas mobilizacji, objął dowództwo 30 dywizjonu artylerii ciężkiej, którym dowodził również w trakcie kampanii wrześniowej. Po utracie kontaktu z resztą dywizji, dywizjon włączono do zgrupowania płk. dypl. Józefa Sas-Hoszowskiego, a następnie przeszedł do Warszawy, biorąc udział w obronie Pragi.
Po kapitulacji stolicy został wzięty do niewoli niemieckiej, w której przebywał od 1939 do 1940 roku w Oflagu IV A Hohnstein, następnie w Oflagu II B Arnswalde, a w latach 1940–1945 w Oflagu II C Woldenberg, gdzie prowadził tajne szkolenie oficerów w grupie artylerii ciężkiej. Po uwolnieniu wrócił do Warszawy.
W kwietniu 1945 roku został powołany do służby w Wojsku Polskim, gdzie pracował jako wykładowca instrukcji strzelania w I Oficerskiej Szkole Artylerii, a później, od maja 1945 do kwietnia 1946 roku, w Centrum Wyszkolenia Artylerii. Następnie przeniesiono go do Departamentu Piechoty i Kawalerii MON na stanowisko pomocnika kierownika sekcji ogólnej szkół oficerskich ds. artylerii. 22 lipca 1946 roku awansował do stopnia podpułkownika, a w grudniu 1946 roku został przeniesiony do Departamentu Wyszkolenia Bojowego, gdzie początkowo był kierownikiem sekcji ogólnej szkół oficerskich w Wydziale III (Szkół i Kursów), a później starszym pomocnikiem szefa tego wydziału ds. artyleryjskich. 31 maja 1948 roku przeszedł w stan spoczynku. Mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł 11 lutego 1966 roku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 155a-1-11).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-11-06].
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Andrzej Wesołowski, Kamil Stepan: Mobilizacja marcowa 1939 T-2: dokumenty i relacje. Warszawa: Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry, 2012. ISBN 978-83-934259-5-2.
Linki zewnętrzne
Zapiski dowódcy 30 dywizjonu artylerii ciężkiej mjr. Aleksandra Korsaka
