Aleksander Koriatowicz
Aleksander (zm. pomiędzy 30 stycznia 1378 a 1382) był synem księcia Nowogródka, Koriata Giedyminowicza, oraz księciem włodzimierskim, łuckim i podolskim.
Życiorys
Aleksander Koriatowicz posiadał wołost trembowelską, którą otrzymał od wielkiego księcia Lubarta po 1340 roku. Po zajęciu ziem ruskich przez króla Kazimierza Wielkiego w 1340 roku, stał się jego wasalem. Prawdopodobnie w okolicach 1366 roku przyjął wyznanie katolickie. W tym samym roku otrzymał od króla Kazimierza Wielkiego jako lenno ziemie włodzimierską i łucką. W 1371 roku, po objęciu władzy w księstwie przez Lubarta Giedyminowica, wraz z bratem Jerzym przejął władzę na Podolu. Po śmierci Jerzego, Aleksander zyskał całkowitą kontrolę nad ziemią podolską. Zgodnie z relacjami latopisów litewsko-ruskich, Aleksander Koriatowicz zginął w bitwie z Tatarami. Nie ma pewnych informacji, czy był żonaty i czy miał potomstwo.
Przypisy
- Brak przypisów w dostępnych źródłach.
Bibliografia
- Henryk Paszkiewicz: Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina. W Polski Słownik Biograficzny. T. 1, zeszyt 1. Warszawa — Kraków — Łódź — Poznań — Wilno — Zakopane: Nakładem Polskiej Akademji Umiejętności, Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 63-64.
- Jan Tęgowski: Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów. Poznań – Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 1999, ss. 171–175. ISBN 83-913563-1-0.
- Łeontij Wojtowycz: Гедиміновичі. Корятовичі // Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль: Історико-генеалогічне дослідження. Lwów, 2000. (ukr.)
