Aleksander Kominkowski (urodzony 23 marca 1897 w Myślenicach, zmarły 1 kwietnia 1945) był kapitanem piechoty Wojska Polskiego II RP oraz Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Aleksander Kominkowski przyszedł na świat 23 marca 1897 roku w Myślenicach jako syn Stanisława.
Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. 1 stycznia 1921 roku uzyskał awans na stopień porucznika piechoty. W latach 20. XX wieku był oficerem w 7 pułku piechoty Legionów, stacjonującym w Chełmie (podobnie jak kapitan Kazimierz Kominkowski). W późniejszych latach 20. oraz w latach 30. służył w Korpusie Ochrony Pogranicza. Z dniem 1 stycznia 1930 roku awansował na kapitana piechoty. Od 24 marca 1932 roku pełnił funkcję dowódcy kompanii granicznej KOP „Mieżany”.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku i podczas kampanii wrześniowej, został aresztowany przez sowietów, a w 1940 roku trafił do obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu. Następnie stał się oficerem Polskich Sił Zbrojnych. Do końca życia zachował stopień kapitana. Zmarł 1 kwietnia 1945 roku i został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramleh w Palestynie (miejsce 5-A-1).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Słobódka” w latach 1928–1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.181/105.)
