Aleksander Kircun senior
Aleksander Kircun senior (ur. 1 października 1905 w Zelwie – zm. 27 kwietnia 1989 w Warszawie) był polskim duchownym baptystycznym. W latach 1940-1945 pełnił funkcję prezesa Związku Nieniemieckich Ewangelicko-Wolnokościelnych Zborów (baptyści), a od 1945 do 1968 roku był prezesem Naczelnej Rady Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów.
Życiorys
Aleksander Kircun ukończył baptystyczne seminarium teologiczne w Łodzi, gdzie studiował w latach 1930-1932. W latach 1935–1939 zajmował stanowisko prezesa Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Młodzieży przy Związku Zborów Słowiańskich Baptystów (ZZSB). W 1937 roku został ordynowany na prezbiter, a w czerwcu 1939 wybrany do Naczelnej Rady ZZSB. W 1940 roku objął rolę drugiego kaznodziei w zborze baptystycznym w Warszawie, a w tym samym roku został prezesem Związku Nieniemieckich Ewangelicko-Wolnokościelnych Zborów (baptyści).
Po zakończeniu II wojny światowej, w maju 1945 roku, został wybrany na prezesa nowo utworzonego wielowyznaniowego Polskiego Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów. Równocześnie, aż do 1980 roku, pełnił rolę pastora zboru w Warszawie. W 1946 roku był jednym z współzałożycieli Chrześcijańskiej Rady Ekumenicznej. Od 1947 roku uczył przedmioty pastoralne w Seminarium Teologicznym Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów w Malborku. W 1965 roku został wybrany na jednego z wiceprezydentów Światowego Związku Baptystycznego.
Był inicjatorem oraz koordynatorem budowy siedziby naczelnych władz Kościoła oraz zboru stołecznego przy ul. Waliców 25 w Warszawie. Przez wiele lat piastował również funkcję prezbitera Okręgu Centralnego PKChB. Zmarł w Warszawie i spoczął na cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kwatera 6-6-3).
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Seweryn, Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa 2007, s. 85-87.
- Henryk Ryszard Tomaszewski, Baptyści w Polsce w latach 1918-1958, Warszawa 2008, passim.
- Tadeusz Jacek Zieliński, Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, Warszawa 2013, s. 342-343.
