Aleksander Kipnis (ur. 1 lutego?/13 lutego 1891 w Żytomierzu, zm. 14 maja 1978 w Westport, Connecticut) – amerykański wokalista o rosyjskim pochodzeniu, bas.
Życiorys
Ukończył studia w Konserwatorium Warszawskim w 1912 roku, a następnie przez krótki czas pełnił funkcję kapelmistrza wojskowego. Kontynuował naukę w Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie pod kierunkiem Ernsta Grenzebacha. W latach 1913–1914 występował na berlińskich scenach operetkowych. Debiut operowy miał miejsce w 1915 roku w Hamburgu, gdzie zagrał w Wolnym strzelcu Carla Marii von Webera. W kolejnych latach występował w Wiesbaden (1917–1922), berlińskiej Städtische Oper (1922–1930) oraz Staatsoper (1932–1935), a także w Operze Wiedeńskiej (1935–1938). W 1923 roku zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, a od 1923 do 1932 roku był związany z Chicago Civic Opera. W 1927 roku wystąpił w Covent Garden Theatre w Londynie jako Marcel w Hugonotach Giacomo Meyerbeera, a następnie był związany z tym teatrem od 1929 do 1935 roku. Uczestniczył w festiwalach w Bayreuth, Salzburgu i Glyndebourne.
W 1931 roku uzyskał amerykańskie obywatelstwo, a po objęciu władzy przez Adolfa Hitlera zaprzestał występów w Niemczech. W 1940 roku zadebiutował w roli Gurnemanza w Parsifalu Richarda Wagnera w nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował do 1946 roku. Następnie skupił się na pracy pedagogicznej, a od 1949 roku był wykładowcą Juilliard School of Music.
Wyróżniał się głosem o silnym brzmieniu i ciemnej barwie. Zasłynął w rolach wagnerowskich, takich jak Gurnemanz w Parsifalu, Król Marek w Tristanie i Izoldzie, Hagen w Zmierzchu bogów, a także jako Sarastro w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Rocco w Fideliu Beethovena oraz Borys Godunow w Borysie Godunowie Modesta Musorgskiego.
Przypisy
