Aleksander Edward Kaszuba (urodzony 15 października 1923 w Białymstoku, zmarły 3 października 2015 w Toronto) był polskim więźniem KL Stutthof oraz autorem wspomnień dotyczących swojego pobytu w obozie oraz czasów okupacji.
Życiorys
Wraz z rodzicami i bratem przybył do Gdyni w 1932 roku. W dniu, gdy rozpoczęła się II wojna światowa, był harcerzem oraz uczniem szkoły średniej. W wrześniu 1939 roku pełnił służbę pomocniczą w straży pożarnej. Po zajęciu miasta przez Niemców został aresztowany, ale jako niepełnoletni został zwolniony. W 1940 roku Arbeitsamt wysłał go do przymusowych prac rolniczych w niemieckim gospodarstwie na Żuławach, z którego udało mu się uciec. W październiku 1942 roku, w wyniku denuncjacji ze strony członków Szarych Szeregów oraz Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej w Gdyni, został aresztowany. Został osadzony jako więzień policyjny, a później polityczny, w obozie koncentracyjnym Stutthof, gdzie przebywał do 25 kwietnia 1945 roku – w tym dniu ogłoszono ewakuację ostatnich żyjących więźniów drogą morską. Wolność odzyskał 22 maja 1945 roku w Lubece, skąd, dzięki zorganizowanej pomocy medycznej przez Szwedzki Czerwony Krzyż dla ocalonych więźniów obozów koncentracyjnych, udał się do Szwecji. W 1950 roku ożenił się z Ireną (z d. Aleksandrowicz). W 1951 roku, z powodów politycznych, emigrował do Kanady, gdzie przez czterdzieści lat prowadził własny biznes. Zmarł w 2015 roku.
Przypisy
Bibliografia
Aleksander Kaszuba, Wspomnienia i zeszyty szwedzkie, Wydawnictwo Muzeum Stutthof w Sztutowie, 2009, ISBN 978-83-928053-1-1.
