Aleksander Jurewicz (urodzony 18 listopada 1952 w Lidzie) to polski poeta, prozaik oraz eseista.
Życiorys
Przyszedł na świat w Lidzie, która obecnie znajduje się na Białorusi, w rodzinie Michała, krawca, oraz Janiny z domu Łapian. W 1957 roku, razem z innymi Polakami, został przymusowo wywieziony z rodzinnych stron, a jego dalsze życie toczyło się kolejno we wsi Redło koło Połczyna-Zdroju i w Gdańsku. W 1971 roku ukończył liceum w Połczynie-Zdroju, a w latach 1971–1976 studiował filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. W Gdańsku współtworzył środowisko młodych poetów i pisarzy, współpracując z takimi osobami jak Marek Bieńkowski, Stanisław Esden-Tempski oraz Antoni Pawlak. Jego pierwsze utwory poetyckie zaczęły ukazywać się w latach 70. XX wieku na łamach miesięcznika „Nowy Wyraz”. W późniejszych latach publikował szeroko swoje prace w czasopismach studenckich oraz regionalnych, a także w prasie podziemnej i katolickiej w latach 80. Od 1992 roku regularnie pisze felietony do różnych czasopism.
Jurewicz jest reprezentantem współczesnej literatury kresowej w Polsce. Należy do Gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a także ZAiKS-u i PEN Clubu.
Pracuje w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku.
Od 1980 roku jest mężem Aleksandry z domu Bujak, a także ojcem Justyny, zamężnej Bieńkowskiej (ur. 1981).
Utwory prozą
- „W środku nocy”, 1980
- „Lida”, 1990 (wydania w 1994, 2004, 2015)
- „Pan Bóg nie słyszy głuchych”, 1995
- „Życie i liryka”, 1998
- „Prawdziwa ballada o miłości”, 2002
- „Popiół i wiatr”, 2005
- „Dzień przed końcem świata”, 2008
- „Samotnia”, 2019
Utwory poetyckie
- „Sen, który na pewno nie był miłością”, 1974 (arkusz poetycki)
- „Po drugiej stronie”, 1977
- „Nie strzelajcie do Beatlesów”, 1983
- „Jak gołębie gnane burzą”, 1990
- „Dopóki jeszcze… i inne wiersze”, 1991
Nagrody i odznaczenia
- 1990 – Nagroda Czesława Miłosza (za „Lidę”)
- 1990 – Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki
- 1991 – Nagroda Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów
- 1996 – Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”
- 1996 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
- 2001 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- 2002 – „Radiowa Osobowość Roku” Radia Gdańsk
- 2002 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji jubileuszu 50. urodzin
- 2003 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
- 2006 – Nominacja do Nagrody Literackiej Nike (za „Popiół i wiatr”)
- 2012 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 60. urodzin
- 2019 – Pomorska Nagroda Literacka „Wiatr od Morza” za całokształt pracy literackiej
- 2022 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji działalności twórczej
- 2022 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Przypisy
Bibliografia
Biogram pisarza w Słowniku Pisarzy Wybrzeża [1].
Recenzja książki: Popiół i wiatr / Aleksander Jurewicz. – Gdańsk, 2005. Rec.: Wszystko, co boli… / Maciej Dęboróg-Bylczyński // Śląsk. – 2006, nr 9, s. 72.
Ewa Głębicka, Jurewicz Aleksander, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 107–109.
Linki zewnętrzne
(pl) Tomasz Majdosz, „Aleksander Jurewicz”, Wortal Naukowy „Wiedza i Edukacja”.
