Aleksander Jelski

Aleksander Jelski (ur. 4 czerwca 1834 w Dudziczach, zm. 27 sierpnia 1916) był polsko-białoruskim działaczem społecznym, pisarzem oraz etnografem.

Był prawnukiem wojewody witebskiego Józefa Prozora oraz bratem znanego skrzypka Michała. W 1892 roku został członkiem Komisji Historii Sztuki Akademii Umiejętności w Krakowie. Działał głównie pod pseudonimami „Litwin-obywatel” oraz „Bocian z nad Ptycza”, pisząc wiele artykułów, broszur i prac popularnych, które publikowane były m.in. w „Kurjerze Wileńskim” oraz innych polskich czasopismach. Do jego istotnych prac należy obszerne dwutomowe dzieło z 1898 roku pt. Rys dziejów gospodarstwa krajowego w zestawieniu z obyczajami narodu i dolą ludu, a także prace dotyczące fabryki szkła i zwierciadeł w Urzeczu oraz pasy słuckie. W Słowniku geograficznym umieścił kilka tysięcy opisów miejscowości z ziemi mińskiej. Przełożył również Pana Tadeusza na język białoruski. Zgromadził pokaźną bibliotekę oraz cenne zbiory historyczne, numizmatyczne, etnograficzne i galerię obrazów zarówno polskich, jak i obcych. Niestety, zbiory te częściowo uległy zniszczeniu podczas rewolucji bolszewickiej.

Jego córka, Aleksandra („Olesia”), w 1883 roku wyszła za mąż za Zygmunta Glogera.