Aleksander Jarzębski (ur. 26 stycznia?/8 lutego 1910 w Astrachaniu, zm. 19 grudnia 1962 w Warszawie) był polskim pedagogiem muzycznym oraz kompozytorem.
Życiorys
Był synem skrzypka Józefa Jarzębskiego. W latach 1928–1932 studiował w Konserwatorium Warszawskim pod kierunkiem Piotra Rytla oraz Kazimierza Sikorskiego. Dodatkowo ukończył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie 1932–1939 pracował jako pedagog w Warszawie i Lublinie. W czasie II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu. Od 1951 roku prowadził wykłady z harmonii, kontrapunktu oraz historii muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, a od 1956 roku pełnił funkcję docenta. Dodatkowo, od 1952 roku był dyrektorem Państwowego Liceum Muzycznego w Warszawie. Angażował się w prace ośrodków metodycznych oraz komisji programowych w szkolnictwie muzycznym. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
W swoim dorobku kompozytorskim miał m.in. Sonatę skrzypcową, Preludium i fugę na skrzypce solo, Wariacje i preludia na fortepian oraz wiele pieśni chóralnych.
Niestety, zmarł w katastrofie lotniczej w Warszawie w 1962 roku.
