Aleksander Jaanus (urodzony w grudniu 1904 roku w Rakvere, zmarł w listopadzie 1960 roku w Tallinnie) był d działaczem partyjnym i państwowym Estońskiej SRR.
Życiorys
W okresie od kwietnia 1919 do kwietnia 1924 był żołnierzem w Armii Czerwonej. W latach 1924-1929 pracował w fabryce „Bolszewik” w Kijowie, a równocześnie w latach 1927-1929 studiował na wieczorowym fakultecie robotniczym w tym samym mieście. W latach 1929-1931 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego rejonowej komisji kontrolnej w Kraju Północno-Kaukaskim. Od 1926 roku był członkiem WKP(b). W latach 1935-1937 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora stanicy maszynowo-traktorowej ds. politycznych w Czeczeńsko-Inguskiej ASRR, a w latach 1937-1940 był kierownikiem działu propagandy partyjnej w redakcji gazety „Groznienskij Raboczyj”. Od maja do sierpnia 1940 roku znajdował się w rezerwie Zarządu Politycznego Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Po aneksji Estonii przez ZSRR objął stanowisko szefa Wydziału Politycznego 180 Dywizji Piechoty. Od sierpnia 1941 do czerwca 1942 pełnił rolę zastępcy szefa Wydziału Politycznego 202 Dywizji, a od czerwca 1942 do marca 1943 był szefem Wydziału Politycznego 126 Samodzielnej Brygady Piechoty. W okresie od marca do czerwca 1943 roku znajdował się w rezerwie Zarządu Politycznego Armii Czerwonej, po czym został inspektorem Wydziału Politycznego 8 Estońskiego Korpusu Piechoty. Od lutego 1944 do stycznia 1945 roku był zastępcą dowódcy pułku artylerii ds. politycznych, a od stycznia 1945 do stycznia 1946 roku zastępcą dowódcy pułku ds. politycznych w stopniu majora. Od stycznia 1946 do kwietnia 1950 roku pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Powiatowego Komunistycznej Partii (bolszewików) Estonii w Viljandi. Od 26 marca 1950 do 11 kwietnia 1951 roku był sekretarzem KC KP(b)E oraz od 26 marca 1950 do 11 lutego 1954 roku członkiem Biura KC KP(b)E/KPE. W latach 1951-1953 był szefem sektora politycznego Ministerstwa Gospodarki Rolnej Estońskiej SRR, a w okresie od czerwca 1953 do lutego 1954 roku stał na czele Wydziału Politycznego Zarządu Milicji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Estońskiej SRR. Od lutego 1954 do lipca 1956 roku piastował urząd zastępcy ministra handlu Estońskiej SRR ds. kadr, a od 1956 roku aż do swojej śmierci był dyrektorem trustu w Tallinie.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
