Aleksander Izydor Gniewosz herbu Rawicz (ur. 1799, zm. 1861) – właściciel majątków.
Życiorys
Pochodził z rodziny Gniewoszów herbu Rawicz z Nowosielec, był wnukiem Stanisława oraz synem Piotra (1756-1811) i Janiny z domu Borkowskiej herbu Junosza. Miał rodzeństwo: Magdalenę, Wiktora (1792–1840) oraz Patrycego (1795-1860).
W 1844 roku został członkiem Stanów Galicyjskich. Nabył dobra Trzcianiec oraz Rostoka.
Od 1829 roku był mężem Karoliny (1809–1861), córki Sebastiana Ostaszewskiego z pobliskiego Wzdowa i Wiktorii z domu Łubkowskiej herbu Grabie; podobnie, jego dwaj bracia również poślubili córki Ostaszewskich). Ich potomstwo obejmowało: Antoniego Jana Sydona (1832-1903, żonaty z Kakowską), Stanisława (1834-1906, dziedzica Trzciańca i Rostoki), trzy córki (ur. 1837, 1839, 1848) oraz Włodzimierza (1838-1909).
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 6: Gąsiorowscy – Grabowniccy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1903, s. 1-396.
Aleksander Izydor Gniewosz z Olexowa h. Rawicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-16].
