Aleksander Imich (ur. 4 lutego 1903 w Częstochowie, zm. 8 czerwca 2014 w Nowym Jorku) był amerykańskim chemikiem i parapsychologiem o żydowskich korzeniach, który przez długi czas był związany z Polską, aż do połowy XX wieku. Był superstulatkiem, mimo swojego wieku aktywnie pełnił funkcję prezesa Pheomena Research Center w Nowym Jorku. Jego wiek został oficjalnie potwierdzony 15 września 2013 roku przez Gerontology Research Group. Po śmierci Arturo Licaty, która miała miejsce 24 kwietnia 2014, Imich został uznany za najstarszego żyjącego mężczyznę na świecie według tego ośrodka.
Życiorys
Imich urodził się w rodzinie żydowskiej, będąc synem Józefa Rubina (1868–1942), kupca i przemysłowca z Częstochowy, oraz Ludwiki Lai z Kwasnerów (ur. 1874). Miał dwóch starszych braci: Alfreda (1894–1932), współwłaściciela Wytwórni Wyrobów Metalowych „Metallum” w Częstochowie, oraz Stanisława (ur. 1896), lekarza rentgenologa w Krakowie, który przeżył okupację i opuścił Polskę przed 1956 rokiem.
W wieku 15 lat Aleksander Imich, razem z całą swoją klasą, wstąpił do polskich sił walczących o niepodległość. Jego starszy brat pracował jako instruktor w dziale motoryzacyjnym, co umożliwiło Imichowi pracę jako kierowca wojskowych ciężarówek, otrzymując wsparcie brata w służbie dla ojczyzny.
Imich ukończył I Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie w 1921 roku. 5 grudnia 1927 roku został aresztowany pod zarzutem przynależności do Anarchistycznej Federacji Polski. W 1929 roku uzyskał tytuł doktora z zoologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nie znajdując pracy w swoim zawodzie, postanowił przenieść się do dziedziny chemii. W wolnym czasie zajmował się badaniami z zakresu parapsychologii. W 1932 roku opublikował raport w niemieckim czasopiśmie „Zeitschrift für Parapsychologie”, jednak wszystkie notatki i zdjęcia z jego badań, które nie zostały opublikowane, zaginęły podczas II wojny światowej.
W trakcie II wojny światowej Imich oraz jego żona Wela mieszkali w Białymstoku, gdzie pracował jako chemik. Oboje zostali internowani w obozie pracy z powodu odmowy przyjęcia obywatelstwa sowieckiego. Po zwolnieniu przebywali od 1941 roku w Samarkandzie. Po powrocie do Polski w 1946 roku odkryli, że niemal cała ich rodzina została zamordowana przez Niemców. Do 1951 roku mieszkali w Częstochowie, a na początku lat 50. emigrowali do Stanów Zjednoczonych w obawie przed ewentualnym zajęciem Europy przez Związek Sowiecki.
Emigracja
Po długim okresie pracy jako chemik-konsultant, Imich przeszedł na emeryturę w Nowym Jorku. Po śmierci żony w 1986 roku, wrócił do parapsychologii. Jest autorem wielu artykułów publikowanych w czasopismach zajmujących się tą tematyką oraz książki „Incredible. Tales of the Paranormal” (Opowieści paranormalne, 1995). W 1999 roku objął stanowisko prezesa Phenomena Research Center, dążąc do uzyskania „kluczowej demonstracji”, która miałaby na celu ukazanie rzeczywistości zjawisk paranormalnych dla naukowców oraz ogółu społeczeństwa. Mieszkał na Manhattanie, gdzie zmarł z przyczyn naturalnych 8 czerwca 2014 roku.
Przypisy
Bibliografia
Winter Miller: Still Pursuing a Lifetime’s Worth of Interests at 104. nytimes.com, 2007-11-27. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)].
Informacja w Onet, (MW): Rekordzista w długowieczności jest Polakiem. 2014-05-06. [dostęp 2014-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-08)]. (pol.)., na podstawie „The New York Times”, Ralph Blumenthal: An Ever-Curious Spirit, Unbeaten After 111 Years. 2014-05-04. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (ang.).
Juliusz Sętowski, Imich Aleksander, w: Żydzi częstochowscy. Słownik biograficzny (pod redakcją Juliusza Sętowskiego), Częstochowa 2020, s. 225.
