Aleksander I Karadziordziewić

Aleksander I Karadziordziewić

Aleksander I Karadziordziewić (serb. Александар I Карађорђевић), urodzony 16 grudnia 1888 roku w Cetynii, zmarł 9 października 1934 roku w Marsylii. Był ostatnim władcą Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców w latach 1921–1929, a następnie królem Jugosławii od 1929 do 1934 roku, sprawując władzę w sposób dyktatorski. Został zamordowany podczas oficjalnej wizyty we Francji na skutek działań chorwackich separatystów.

Życiorys

Był synem Piotra I Karadziordziewicia oraz Zorki, księżniczki czarnogórskiej. Dzieciństwo spędził z ojcem na wygnaniu w Genewie, a od 1899 roku mieszkał w Sankt Petersburgu, gdzie służył w carskim korpusie paziów. W latach 1914–1918 pełnił funkcję regenta z nadania ojca, a w latach 1912–1918 był naczelnym wodzem armii serbskiej.

Na początku swojego panowania był królem Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców w latach 1921–1929. Aby wzmocnić jedność państwa, zmienił jego nazwę i 3 października 1929 roku ogłosił powstanie nowego państwa, które nazwano Jugosławią. Zmienił nie tylko nazwę, ale także podział administracyjny, zastępując dotychczasowe departamenty dziewięcioma banowinami. Na arenie międzynarodowej prowadził politykę profrancuską, a Jugosławia, razem z Rumunią i Czechosłowacją, utworzyła małą Ententę, mającą na celu przeciwdziałanie węgierskiemu rewizjonizmowi. Wprowadził także reformy w sądownictwie, szkolnictwie oraz kalendarzu, dążąc do ujednolicenia kraju. Konstytucja z 3 września 1931 roku legitymizowała jego rządy. Aleksander był zwolennikiem silnej władzy centralnej i przeciwnikiem separatyzmu chorwackiego, chociaż starał się utrzymywać dobre relacje z Chorwatami. Próbował również nawiązać porozumienie z Bułgarią. Mimo autorytarnych metod, jego rządy cieszyły się poparciem znacznej części społeczeństwa Jugosławii. Niemniej jednak, likwidacja rządów parlamentarnych, rozwiązanie partii politycznych oraz surowa cenzura spowodowały opór społeczny, manifestowany głównie pod hasłem: Precz z dyktaturą!. Zginął w wyniku zamachu, zorganizowanego przez Włada Czernozemskiego oraz grupę Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej (VMRO) i chorwackich ustaszy (operacja „Miecz teutoński”). Pochowano go w cerkwi św. Jerzego w Topoli.

Po jego śmierci, rządy w imieniu nieletniego syna Aleksandra, Piotra, objął regent, książę Paweł Karadziordziewić.

Odznaczenia

Serbskie/jugosłowiańskie

  • Wielki Mistrz Orderu Świętego Księcia Łazarza
  • Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego
  • Wielki Mistrz Orderu Orła Białego
  • Wielki Mistrz Orderu Korony Jugosłowiańskiej
  • Wielki Mistrz Orderu Świętego Sawy
  • Złoty Medal za Waleczność im. Milosa Obilicia
  • Medal Pamiątkowy Wojny Serbsko-Bułgarskiej 1913
  • Medal Pamiątkowy Kampanii Albańskiej 1920

Zagraniczne

  • Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)
  • Krzyż Wojenny (Belgia)
  • Order Świętych Cyryla i Metodego (Bułgaria)
  • Krzyż Wielki Orderu Świętego Aleksandra (Bułgaria)
  • Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra)
  • Order Świętego Piotra (Czarnogóra)
  • Order Lwa Białego I klasy (Czechosłowacja)
  • Krzyż Wojenny Czechosłowacki (1914–1918)
  • Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
  • Medal Wojskowy (Francja)
  • Krzyż Wojenny ze srebrną palmą (Francja)
  • Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja)
  • Krzyż Wojenny 1914-1918 (Grecja)
  • Order Medżydów I klasy (Imperium Osmańskie)
  • Order Osmana I klasy (Imperium Osmańskie)
  • Medal Niepodległości (Imperium Osmańskie)
  • Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru
  • Order Orła Białego (1921, Polska)
  • Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1923, Polska)
  • Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (Polska)
  • Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Chrystusa (Portugalia)
  • Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Avis (Portugalia)
  • Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)
  • Wstęga Trzech Orderów (1893, Portugalia)
  • Order Świętego Andrzeja Apostoła (Imperium Rosyjskie)
  • Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)
  • Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)
  • Order Świętego Jerzego I klasy (Imperium Rosyjskie)
  • Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
  • Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)
  • Order Michała Walecznego I klasy (Rumunia)
  • Krzyż Wielki Orderu Korony (Rumunia)
  • Wielka Wstęga Orderu Słonia Białego (Syjam)
  • Łańcuch Orderu Grobu Świętego w Jerozolimie (Watykan)
  • Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
  • Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wielka Brytania)
  • Medal Koronacyjny Króla Jerzego V (Wielka Brytania)
  • Order Annuncjaty (Królestwo Włoch)
  • Krzyż Wielki Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)
  • Krzyż Wielki Orderu Korony (Królestwo Włoch)

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Alan Axelrod, Charles Phillips: Władcy tyrani dyktatorzy. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo POLITEJA, 2000. ISBN 83-7227-478-9.

Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wyd. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985. ISBN 83-04-01638-9.

Linki zewnętrzne

Aleksander I – król Jugosławii odznaczony orderem Virtuti Militari

Przeczytaj u przyjaciół: