Aleksander Balas
Aleksander Balas, znany również jako Epifanes (zm. 145 p.n.e.), to rzekomy syn Antiocha IV, który był uzurpatorem na tronie monarchii Seleukidów w latach 150 p.n.e. – 145 p.n.e.
Życiorys
Dzięki panowaniu Demetriusza I Soteru, który objął władzę w 162 p.n.e., sytuacja w Syrii została ustabilizowana. Pokonał on buntowniczego dowódcę wojsk, Timarchosa, oraz odniósł zwycięstwo w zbuntowanej Palestynie, pokonując Judę Machabeusza. Demetriusz dążył do przywrócenia dawnej świetności monarchii. W obliczu zagrożenia dla status quo, kontrolowanego przez Republikę Rzymską, jego sąsiedzi zaczęli podejmować działania. Władca Pergamonu, Attalos III Filadelfos, ogłosił, że w jego królestwie przebywa syn Antiocha IV, Aleksander, który ma prawa do tronu Seleukidów. W rzeczywistości był to młodzieniec o imieniu Balas, prawdopodobnie pochodzący ze Smyrny, który wykazywał podobieństwo do rzekomego ojca zarówno pod względem sylwetki, jak i rysów twarzy. Attalos, mając liczne wpływy w Rzymie, zdołał uzyskać uznanie senatu rzymskiego, który wycofał swoje poparcie dla Demetriusza, uznając Aleksandra Balasa za prawowitego władcę.
