Aleksander Fryderyk Wilhelm Wirtemberski (ur. 20 grudnia 1804 w Rydze, zm. 28 października 1881 w Bayreuth) był księciem Wirtembergii oraz generałem w armii rosyjskiej.
Życiorys
Był synem księcia Aleksandra Fryderyka Karola oraz Antoniny Fryderyki z Saksonii-Coburga-Saalfeld. Podobnie jak jego ojciec, służył w wojsku rosyjskim, osiągając stopień generała. W 1828 roku brał udział w konflikcie z Imperium Osmańskim, a w 1831 roku był zaangażowany w tłumienie powstania listopadowego w Polsce.
17 października 1837 roku poślubił Marię Orleańską, córkę króla Francji Ludwika Filipa I oraz Marii Amelii Burbon. Ceremonia miała miejsce w Wersalskim Grand Trianon. Ślub cywilny został udzielony przez Étienne-Denisa Pasquier, natomiast kościelny przez Louis-Marie-Edmonda Blanquarta de Bailleul, biskupa Wersalu, oraz luterańskiego pastora Cuviera. W ciągu kilku dni po ceremonii odbyło się przyjęcie, którego organizatorami byli król i królowa Francuzów. Przed zawarciem małżeństwa Aleksander, będąc luteraninem, zobowiązał się, że dzieci z tego związku będą wychowywane w wierze katolickiej, stając się tym samym protoplastą katolickiej linii rodu. Para doczekała się jednego syna, Filipa Wirtemberskiego, który został założycielem katolickiej gałęzi Wirtembergów.
Po przedwczesnej śmierci pierwszej żony, Aleksander przez wiele lat spędzał letnie miesiące w Zamku Fantazja, a zimy w Bayreuth. Był znanym i cenionym gospodarzem, cieszył się dużym szacunkiem wśród miejscowej ludności. Angażował się w życie społeczne, wspierając fundacje działające na rzecz chorych i ubogich.
11 czerwca 1868 roku ożenił się po raz drugi z Katarzyną Pfennigkaufer (1829–1915), swoją gospodynią, która później uzyskała tytuł pani von Meyernberg. Rodzina, w tym syn Filip, była niezadowolona z tego morganatycznego związku.
