Aleksander Enholc
Aleksander Enholc (16 października 1892 – 16 lutego 1968) był polskim działaczem kalwińskim oraz ekumenicznym. W latach 1920–1967 pełnił funkcję dyrektora Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie, które od 1990 roku funkcjonuje jako Towarzystwo Biblijne w Polsce.
Życiorys
W 1920 roku przyczynił się do reaktywacji Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie, którego był dyrektorem przez wiele lat. Zorganizował siedzibę towarzystwa przy ul. Hortensji 3, a później w Alejach Jerozolimskich. Podczas niemieckiej okupacji w czasie II wojny światowej kontynuował swoją działalność, co skutkowało przesłuchaniami przez władze okupacyjne w siedzibie gestapo przy Alei Szucha w Warszawie. Po wojnie związał się z Kościołem Ewangelicko-Reformowanym w PRL, gdzie pełnił m.in. rolę członka Kolegium kościelnego oraz radcy Konsystorza. Ponownie doprowadził do reaktywacji Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie oraz zaangażował się w prace Polskiej Rady Ekumenicznej, gdzie był skarbnikiem, a następnie przewodniczącym Komisji Rewizyjnej.
Jego córką była Barbara Enholc-Narzyńska, która pełniła funkcję dyrektora Towarzystwa Biblijnego w Polsce w latach 1967–2003. Aleksander Enholc spoczywa na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera K-2-2).
