Aleksander Dzienisiuk
Aleksander Dzienisiuk (ur. 8 marca 1915 w Moraczewie, zm. 2 stycznia 1979) był polskim dziennikarzem radiowym oraz dyplomatą, pełniącym funkcję chargé d’affaires w Albanii w latach 1971–1976.
Życiorys
Aleksander Dzienisiuk uzyskał w 1939 roku dyplom magistra filozofii w zakresie filologii klasycznej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Od września 1939 do 1941 oraz od 1944 do 1945 roku uczył w Liceum Śniadeckich w Wilnie, wykładając łacinę i język polski. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik kolejowy. W lutym 1945 roku repatriował się do Polski, gdzie podjął pracę w Białymstoku jako naczelnik w Wojewódzkim Urzędzie Propagandy i Informacji oraz jako zastępca redaktora naczelnego „Jedności Robotniczej”. Jesienią 1945 roku rozpoczął pracę w bydgoskiej rozgłośni Polskiego Radia, gdzie kolejno pełnił funkcje: kierownika literackiego, dyrektora programu, a następnie dyrektora Okręgu Pomorskiego Polskiego Radia w latach 1947–1952. W okresie 1949–1952 równocześnie uczył filozofii marksistowskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Działał również jako publicysta polityczny i literacki, m.in. w „Arkonie”. W 1952 roku przeprowadził się do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora Rozgłośni Regionalnych w Polsce. W 1956 roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie był I sekretarzem Ambasady w Helsinkach (1956–1961), naczelnikiem Wydziału Prasy w Departamencie Prasy i Informacji (1961–1963), I sekretarzem i radcą Ambasady w Wiedniu (1964–1968), a także rzeczoznawcą w MSZ (1968–1970). Od 1970 do 1976 roku kierował polską ambasadą w Tiranie jako chargé d’affaires.
W 1944 roku został członkiem Związku Patriotów Polskich, a w 1946 roku Polskiej Partii Robotniczej, która później przekształciła się w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Pełnił wiele funkcji partyjnych, w tym: lektora w Komitecie Wojewódzkim PPR w Bydgoszczy (1946–1948), członka Komitetu Miejskiego PZPR w Bydgoszczy (1948–1952), lektora w Warszawskim Komitecie Wojewódzkim oraz w Komitecie Centralnym (1952–1955), kierownika Sektora Radia i Telewizji w KC PZPR (1953–1955), a także sekretarza Podstawowej Organizacji Partyjnej w Ambasadzie w Helsinkach (1956–1960).
Był synem Jana i Bronisławy oraz żonaty z Władysławą z domu Malicką. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
