Aleksander Dymczak, znany również jako „Zbroja” (urodzony 2 stycznia 1897 roku w Dębnikach, zmarły w 1918 roku we Włoszech) – był kapralem Legionów Polskich oraz kawalerem Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Aleksander Dymczak przyszedł na świat 2 stycznia 1897 roku w Dębnikach, w rodzinie Aleksandra i Karoliny z Besdeków. Kształcił się w Zakładzie „Lubomirskich” w Krakowie, a następnie odbył praktykę u mechanika Iwanickiego. W tym okresie przynależał do Związku Strzeleckiego, gdzie ukończył kurs dla podoficerów. W sierpniu 1914 roku zaciągnął się do Legionów Polskich. Jako członek I batalionu 1 pułku piechoty brał udział w wyprawie kieleckiej. W trakcie kolejnych potyczek często pełnił rolę dowódcy grupy patrolowej. Wyróżnił się w bitwie pod Tarłowem oraz pod Kostiuchnówką. Za swoje działania podczas kontrataku, w którym jako jeden z pierwszych dotarł do linii wroga, został uhonorowany Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski, gdzie niestety zginął, a miejsce jego pochówku pozostaje nieznane.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7247 – 17 maja 1922
Krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 5 sierpnia 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Żołnierze Niepodległości : Dymczak Aleksander, ps. „Zbroja”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-09-04].
