Aleksander, którego imię świeckie to Ołeksandr Mykołajowycz Drabynko (urodzony 18 marca 1977 roku w Korcu) – jest biskupem prawosławnym z Ukrainy.
Życiorys
Młodość i wczesna działalność
Jego ojciec pracował jako brygadzista w kołchozie, a matka była ekonomistką. Aleksander ma jednego brata. Rodzina była religijna i regularnie uczestniczyła w nabożeństwach w monasterze Trójcy Świętej w Korcu oraz pielgrzymowała do ławry Poczajowskiej. W 1998 roku ukończył moskiewskie seminarium duchowne z wyróżnieniem, a w 2002 roku zdobył wyższe wykształcenie teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej. Tematem jego pracy kandydackiej była sytuacja prawosławia na Ukrainie po uzyskaniu niepodległości.
20 grudnia 2004 roku metropolita kijowski i całej Ukrainy Włodzimierz wyświęcił go na diakona, a 28 lipca 2006 roku na kapłana. 20 sierpnia 2006 roku, w klasztorze św. Pantelejmona na górze Athos, złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą Włodzimierzem, przyjmując imię Aleksander na cześć świętego mnicha Aleksandra Świrskiego. W tym samym roku otrzymał godności ihumena oraz archimandryty.
Biskup
10 grudnia 2007 roku odbyła się jego chirotonia na biskupa perejasławsko-chmielnickiego, wikariusza eparchii kijowskiej. W 2010 roku został podniesiony do godności arcybiskupiej. W latach 2011-2012 kierował Wydziałem Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Do 2012 roku pełnił funkcję redaktora oficjalnej strony internetowej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Był bliskim współpracownikiem oraz osobistym sekretarzem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza.
23 grudnia 2011 roku, z powodu choroby metropolity Włodzimierza, został mianowany przez Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego przewodniczącym komisji, która tymczasowo zarządzała metropolią kijowską. Po miesiącu Synod zlikwidował tę komisję, wyznaczając jednego administratora metropolii – metropolitę wyszhorodzkiego i czarnobylskiego Pawła.
W lutym 2012 roku Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, pod przewodnictwem metropolity odeskiego Agatangela, zwolnił go z funkcji przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych oraz odebrał mu stałe członkostwo w Synodzie, zarzucając mu niezgodną z kanonami krytykę decyzji najwyższych organów cerkiewnych oraz innych biskupów. 26 kwietnia 2013 roku Synod, po powrocie Włodzimierza do aktywnej działalności, wycofał się z tych zarzutów. W listopadzie 2013 roku arcybiskup Aleksander otrzymał godność metropolity.
Po obaleniu rządów Wiktora Janukowycza w wyniku protestów na przełomie lat 2013 i 2014 roku stwierdził, że oskarżenia wobec Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, sugerujące jego związki z Kreml, Putinem czy Janukowyczem, choć nieobiektywne, miały pewne podstawy. Uznał, że sytuacja ta była niekorzystna, a Cerkiew powinna być przede wszystkim Cerkwią Chrystusa i narodu ukraińskiego. Skrytykował również samego Janukowycza, obwiniając go za śmierć uczestników protestów. W czerwcu 2014 roku zauważył, że ruchy separatystyczne na wschodniej i południowej Ukrainie cieszą się niewielkim poparciem, a ich odniesienia do prawosławnej religii są nieautentyczne.
15 grudnia 2018 roku, jako jeden z dwóch biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, obok metropolity winnickiego Symeona, uczestniczył w soborze, na którym ogłoszono utworzenie Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Działał wbrew stanowisku swojego Kościoła, co doprowadziło do jego wykluczenia. Publicznie zadeklarował przynależność do Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Pełni posługę w soborze Przemienienia Pańskiego w Kijowie, gdzie miejscowa parafia przeszła 18 grudnia 2018 roku pod jurysdykcję Kościoła Prawosławnego Ukrainy. 4 marca 2019 roku został ordynariuszem nowo utworzonej eparchii perejasławsko-chmielnickiej i wiszniewskiej. 19 listopada 2019 roku, w związku ze zmianą nazwy eparchii na „perejasławska i wiszniewska”, jego tytuł hierarchiczny zmienił się na „metropolita perejasławski i wiszniewski”.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III stopnia (2009)
Order „Za zasługi” II stopnia (2013)
Order Księcia Jarosława Mądrego V stopnia (2019)
Publikacje
Jako autor prac dotyczących współczesnej sytuacji Kościołów prawosławnych na Ukrainie, w 2013 roku wydał zbiór artykułów i komentarzy zatytułowany „Bog. Czełowiek. Cerkow’”.
Przypisy
