Aleksander Dębski
Aleksander Dębski (urodzony 13 czerwca 1890 roku w Radomiu, zmarł 31 stycznia 1942 roku w Poznaniu) był polskim prawnikiem i politykiem, związanym z obozem Narodowej Demokracji. Był również działaczem państwowym w okresie II Rzeczypospolitej oraz posłem na Sejm II kadencji i adwokatem.
Życiorys
Był synem Michała i Marii z Tarchalskich. Ukończył gimnazjum w Humaniu oraz Wydział Prawa na uniwersytecie w Kijowie. W czasie I wojny światowej działał w Kijowie. Od 1915 roku był członkiem Ligi Narodowej. W latach 1925–1926 pełnił funkcję wojewody wołyńskiego. Był współtwórcą i przewodniczącym Wydziału Wykonawczego Obozu Wielkiej Polski w latach 1926–1933. W latach 1928–1930 zasiadał w Sejmie RP jako poseł. W wrześniu 1930 roku został uwięziony w twierdzy brzeskiej razem z działaczami Centrolewu. W latach 1935–1939 był członkiem Komitetu Głównego Stronnictwa Narodowego. Podczas okupacji wchodził w skład Głównej Rady Politycznej, a od 1940 roku był przedstawicielem Stronnictwa Narodowego w Politycznym Komitecie Porozumiewawczym.
W czerwcu 1941 roku został aresztowany przez Niemców, a pół roku później rozstrzelany w Poznaniu. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 155-5-6).
Ordery i odznaczenia
Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski w dniu 7 listopada 1925 roku.
Przypisy
Bibliografia
„Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod redakcją prof. Jacka M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wydanie I.
