Aleksander Czachor (urodzony 29 kwietnia 1923 roku w Bydgoszczy, zmarły 29 lipca 2001 roku w Radomiu) był polskim piłkarzem oraz działaczem piłkarskim w okresie wojennym i powojennym. Grał na pozycji środkowego napastnika w Radomiaku, z którym dotarł do ćwierćfinału Mistrzostw Polski w 1946 roku. Jego brat, Marian Czachor, występował w reprezentacji Polski.
Rodzina i sport
Wyrastał w rodzinie o bogatych tradycjach sportowych. Jego ojciec, również Aleksander, był przedwojennym działaczem klubu Czarni Radom. Wraz z trzema braćmi: Jerzym, Marianem i Ryszardem, współtworzył w 1941 roku w Radomiu piłkarski klub pod nazwą Szkolny Klub Sportowy. W czasie II wojny światowej, jego ojciec Aleksander został zamordowany przez Niemców w Oświęcimiu, stryj Jan w Gross Rosen, a brat Jerzy (pseudonim „Skaut”) w Radomiu, zaledwie tydzień przed wyzwoleniem miasta.
W tym szczególnym okresie miały miejsce dwa oficjalne mecze SKS z Polonią-Grochów Warszawa w ramach Mistrzostw Warszawy. Mecze, na które zezwoliły władze okupacyjne, przyciągnęły tysiące kibiców. W składzie SKS zagrało czterech braci Czachorów. Radomianie wręczyli warszawianom bukiet biało-czerwonych kwiatów, a ci zrewanżowali się ryngrafem z wizerunkiem Matki Boskiej, orłem oraz napisem „Pod Twoją Obronę”. W pierwszym z tych meczów, który zakończył się zwycięstwem radomskiego zespołu 3:1, Aleksander Czachor zdobył dwie bramki.
Bezpośrednio po wojnie, po połączeniu SKS z klubem sportowym Bata, powstał RKS Radomiak, w którym Czachor grał do 1951 roku. Był długoletnim kapitanem drużyny. W tym czasie zdobył z Radomiakiem mistrzostwo Okręgu Warszawskiego w 1945 roku oraz mistrzostwo Podokręgu Radomskiego w 1946 roku. W 1946 roku, podczas pierwszych mistrzostw Polski, awansował z drużyną do grupy półfinałowej, w której po przegranej z ŁKS-em 1:3 zajął miejsce w pierwszej ósemce najlepszych drużyn w Polsce.
Kariera zawodowa
Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez kilka lat pełnił funkcję kierownika drużyny Radomiaka, a później został prezesem klubu. Od 1948 roku przez kilkanaście lat przewodniczył Społecznemu Komitetowi Budowy Stadionu Radomiaka. M.in. dzięki jego działaniom powstały na stadionie trybuny, bieżnia, skocznie, korty tenisowe oraz boiska treningowe.
W życiu zawodowym zajmował się budownictwem, pracując m.in. w Radoskórze jako kierownik Działu Inwestycji oraz w ZWAC Wierzbica w roli Głównego Koordynatora Robót. Dodatkowo, pracował w Zespole Usług Projektowych, co kontynuował nawet na emeryturze aż do swojej śmierci w 2001 roku.
Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznakę 80-lecia Radomiaka oraz odznaczenie za zasługi dla Województwa Radomskiego. Z rąk przyjęto także dyplom uznania dla piłkarzy Radomiaka za ich udział w mistrzostwach Warszawy w czasach okupacji hitlerowskiej. Był również wieloletnim działaczem Naczelnej Organizacji Technicznej.
Upamiętnienie
31 maja 2010 roku Rada Miejska w Radomiu jednomyślnie przyjęła wniosek Stowarzyszenia Kibiców „Tylko Radomiak” oraz Spółki Akcyjnej Radomiak 1910 o nadanie Stadionowi RKS Radomiak przy ulicy Struga 63 imienia Braci Czachorów.
Bibliografia
Odszedł Aleksander Czachor. radom.gazeta.pl. [dostęp 2012-07-29]. (pol.).
