Aleksander Cholewa Ubysz

Aleksander Cholewa Ubysz h. Cholewa (urodzony w 1832, zmarł 11 września 1890) był kapitanem w latach 1863/4, a także literatem, znanym pod pseudonimem Symplicius Gawin. Był autorem interesujących opowiadań myśliwskich oraz oficerem armii austriackiej i polskiej, a także powstańcem styczniowym.

Był synem Józefa Cholewy Ubysza, który był właścicielem majątku Ostrobóż w Ziemi Bełskiej. Służył w armii austriackiej, a podczas powstania styczniowego w 1863 roku, rozpoczął swoją walkę jako szeregowy, później awansując na sierżanta, a następnie na kapitana w wojskach polskich, które działały pod dowództwem Leona Czechowskiego oraz Jana Żalplachty (znanego również jako Aleksander Zapałowicz). Po rozbiciu tych jednostek nad Słupczą i Dwikozami 28 lutego 1863 roku, wraz z Piotrem Ulatowskim, przeprowadził resztki swoich oddziałów do Mariana Langiewicza. Uczestniczył w bitwie pod Hutą Krzeszowską (gdzie został ranny), a także w walkach nad Tanwią, Tyszowcami i Mołożowem 19 maja 1863 roku. Po schwytaniu przez Rosjan, został skazany na śmierć przez rozstrzelanie, jednak udało mu się uciec z więzienia we Włocławku. Po powstaniu, w 1864 roku osiedlił się w Krywe (Polska), gdzie zyskał sławę jako poeta, literat i gawędziarz pod pseudonimem Symplicius Gawin. Uznawany był za jednego z najlepszych myśliwych w Galicji. Ożenił się z Marią Niesiołowską z Sokolego. Ostatnie lata swojego życia spędził we Lwowie, gdzie zmarł we wrześniu 1890 roku i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.