Aleksander Cambridge

Aleksander Cambridge, 1. hrabia Athlone

Aleksander Cambridge, znany również jako Alexander Augustus Frederick William Alfred George Cambridge, 1st Earl of Athlone, urodził się 14 kwietnia 1874 roku w Londynie, a zmarł tamże 16 stycznia 1957 roku. Był brytyjskim arystokratą i politykiem, pełnił funkcję gubernatora generalnego Związku Południowej Afryki, a także gubernatora generalnego Kanady. Był kanclerzem Uniwersytetu Londyńskiego oraz księciem Teck.

Życiorys

Był synem księcia Franciszka i księżniczki Marii Adelajdy. Jego dziadkami byli książę Aleksander Wirtemberski i hrabina Claudine Rhédey von Kis-Rhéde, a także Adolf Hanowerski, książę Cambridge i Augusta Wilhelmina Heska.

Uczył się w Eton College, a następnie rozpoczął karierę wojskową, biorąc udział w II wojnie burskiej.

10 lutego 1904 roku ożenił się z kuzynką, wnuczką królowej Wiktorii, Alicją z Albany (1883–1981). Para doczekała się trójki dzieci:

Maja Cambridge (1906–1994)
Rupert Cambridge (1907–1928) oraz Maurycy Teck (1910), którzy zmarli na hemofilię

W 1893 roku jego starsza siostra Maria wyszła za mąż za księcia Jerzego, przyszłego króla Wielkiej Brytanii.

Na początku 1914 roku miał zostać mianowany gubernatorem Kanady, jednak z powodu nadchodzącej wojny jego szwagier, król Jerzy V, przekonał go do pozostania w kraju i kontynuowania służby wojskowej. Dowodził 2nd Life Guards, a w 1918 roku został mianowany generałem. Po zakończeniu wojny był dowódcą brytyjskiej misji w Belgii.

W czasie I wojny światowej antyniemieckie nastroje w Anglii skłoniły króla Jerzego V do zmiany rodowego nazwiska z Sachsen-Coburg-Gotha na Windsor. Rodzina książąt Teck również postanowiła zrezygnować z tego tytułu, przyjmując nazwisko Cambridge. Starszy brat Aleksandra, Adolf, otrzymał tytuł markiza Cambridge, natomiast Aleksander został hrabią Athlone.

Po wojnie, w 1924 roku, Aleksander został mianowany generalnym gubernatorem Związku Południowej Afryki. W 1928 roku otrzymał Order Podwiązki. Pełnił tę funkcję do 1931 roku, kiedy to zastąpił go George Villiers.

W 1940 roku ponownie zaproponowano mu stanowisko gubernatora Kanady po zmarłym Johnie Buchanie. Premier Kanady, William Lyon Mackenzie King, był sceptyczny wobec tej kandydatury. Aleksander wraz z małżonką przybyli do Kanady na pokładzie RMS Queen Mary, gdzie spędzili sześć lat. W tym czasie zorganizował w Quebec dwie konferencje, w których uczestniczyli prezydent Franklin Delano Roosevelt oraz premier Winston Churchill, omawiając plany aliantów.

Po powrocie do kraju zamieszkał w pałacu Kensington.