Aleksander Burski

Aleksander Burski

Aleksander Burski (14 listopada 1904 – 12 czerwca 1991) był polskim tkaczem, związkowcem oraz politykiem komunistycznym. Pełnił rolę posła do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL w drugiej i trzeciej kadencji. W latach 1960–1968 sprawował funkcję przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac, przyczyniając się do budowy Polski Ludowej.

Życiorys

Aleksander był synem Juliana i Teofili. Ukończył szkołę średnią i rozpoczął pracę w przemyśle włókienniczym. W 1923 roku przystąpił do Związku Włókniarzy w Łodzi oraz do Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. Ze względu na swoją działalność komunistyczną był wielokrotnie więziony, w latach 1925, 1930 oraz 1938, w tym osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. Należał do Komunistycznej Partii Polski od 1927 roku. Współpracował z Polską Partią Socjalistyczną, zakładając komitety dzielnicowe w Łodzi. W 1930 roku bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy Lewicy Związkowej jako delegat robotników Fabryki Przygórskich. Aktywnie angażował się w ruch zawodowy na Górnym Śląsku oraz w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej został uwolniony z więzienia w Łęczycy i wyjechał do Białegostoku, gdzie kontynuował pracę w swoim zawodzie. Od 1941 roku przebywał w Warszawie, a w 1942 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej oraz Gwardii Ludowej. W 1944 roku został wysłany do Okręgu Częstochowsko-Radomszczańskiego Armii Ludowej, gdzie działał do stycznia 1945.

W 1945 roku objął stanowisko przewodniczącego Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego oraz był członkiem Komisji Centralnej Związków Zawodowych od 1945 do 1949, gdzie pełnił funkcje zastępcy skarbnika oraz przewodniczącego. W latach 1949–1952 był wiceprzewodniczącym Centralnej Rady Związków Zawodowych. Zasiadał w Komitecie Wykonawczym Światowej Federacji Związków Zawodowych. W latach 1952–1954 pełnił funkcję dyrektora Bielawskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego, a następnie do 1958 roku był dyrektorem Zarządu Produkcji Włókienniczej, Odzieżowej i Skórzanej w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy. Od 1958 do 1960 roku sprawował urząd wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli.

Burski był delegatem na I i II Zjazd PPR (1945, 1948) oraz Kongres Zjednoczeniowy z terenu Łodzi w 1948 roku. Od tego momentu był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1945 roku objął kierownictwo wydziału przemysłowego Komitetu Wojewódzkiego PPR w Łodzi oraz był członkiem Komitetu Łódzkiego PZPR i jego egzekutywy. Od 1945 roku zasiadał w Komitecie Centralnym PPR, a od 1948 do 1952 roku w KC PZPR. Pełnił funkcję posła w Krajowej Radzie Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz w Sejmie PRL II i III kadencji, gdzie przewodniczył Komisji Pracy i Opieki Społecznej. Od 14 czerwca 1960 do 22 grudnia 1968 roku pełnił rolę przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac w rządach Józefa Cyrankiewicza. Od 1970 roku był prezesem Rady Naczelnej Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej oraz angażował się społecznie w ZBoWiD, gdzie przewodniczył Głównej Komisji Rewizyjnej tej organizacji.

Aleksander Burski był żonaty z Natalią Fronczak (1908–1994) i miał dzieci. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera HIII-4-16).

Odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej (1980)
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1967)
• Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1964)
• Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)
• Medal „Bojownikom przeciwko faszyzmowi 1933–1945” (Niemiecka Republika Demokratyczna, 1962)
• Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1985)

Przypisy

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN
• Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, s. 483, ISBN 83-01-10386-8
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej