Aleksander Bucholtz

Aleksander Kazimierz Bucholtz (znany również jako A. Buchholtz, ur. 23 lutego 1854 w Lipnie, zm. 13 lutego 1923 w Lublinie) był polskim aktorem, tancerzem oraz przedsiębiorcą teatralnym, który pełnił funkcję dyrektora teatrów prowincjonalnych.

Kariera aktorska

Był synem Mikołaja oraz Alojzy Bucholtzów. W 1872 roku rozpoczął występy w zespole Anastazego Trapszy w Radomiu. W kolejnych latach współpracował z różnymi zespołami teatrów prowincjonalnych, w tym m.in. z Józefem Cybulskim (1875), Feliksem Leonem Stobińskim (1875–1876), Wawrzyńcem Kasprzykowskim (1877), Władysławem Krzyżanowskim (1878), Anną Dudtow (1878), Władysławem Gostyńskim (1878–1879), Józefem Głodowskim (1879), Bolesławem Kremskim i Hipolitem Wójcickim (1879), Henrykiem Krauzym (1880), Mieczysławem Krauzym (1882), Julianem Grabińskim (1882–1888) oraz Maurycym Kisielnickim (1889). Dodatkowo występował w warszawskich teatrach ogródkowych „Eldorado” i „Belle Vue”, a także w zespołach teatralnych prowadzonych przez siebie oraz swoją matkę. Jego role koncentrowały się na postaciach charakterystyczno-komicznych, do których należały m.in. Ciaputkiewicz (w sztuce „Grube ryby”), Pagatowicz (również w „Grube ryby”), Dratewka (w „Bankructwie partacza”), Rejent (w „Zemście”), Kasper (w „Nikt mnie nie zna”) i Telesfor (w „Domu otwartym”). W 1884 roku ożenił się z aktorką Pelagią Franke. Po 1889 roku osiedlił się w Lublinie, gdzie prowadził lekcje tańca.

Zarządzanie zespołami teatralnymi

W 1870 roku współpracował z Janem Russanowskim w prowadzeniu zespołu teatralnego w Łowiczu. W 1874 roku był (najprawdopodobniej tylko nominalnie) dyrektorem zespołu kierowanego przez swoją matkę. Przez krótki czas, w lipcu 1895 roku, prowadził zespół w Puławach. W 1902 roku zorganizował przedstawienia amatorskie w Nałęczowie.