Aleksander Stanisław Brzosko
Aleksander Stanisław Brzosko (urodzony 14 grudnia 1899 w Krzywdzie, zmarł 20 kwietnia 1941 w Warszawie) był podporucznikiem piechoty Wojska Polskiego, działaczem na rzecz niepodległości oraz kawalerem Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Przyszedł na świat 14 grudnia 1899 roku w Krzywdzie, w ówczesnym powiecie łukowskim guberni siedleckiej. Jego rodzicami byli Wincenty Konstanty (urodzony około 1859, zmarły 19 marca 1916 w Moskwie) oraz Ewa Władysława z Maruszyńskich (urodzona około 1866, zmarła 9 listopada 1930). Aleksander miał trzech braci: Władysława (urodzonego 26 lutego 1896), Wincentego (urodzonego 1 października 1898), którzy obaj byli legionistami i poległ w bitwie pod Kostiuchnówką 5 lipca 1916, a także Eugeniusza (1892–1941), który zginął w KL Auschwitz. Miał również siostrę Izabelę ps. „Szarotka” (1904–1987), łączniczkę Zgrupowania Żubr, żonę Wacława Sarneckiego (1896–1940), majora łączności Wojska Polskiego, zamordowanego w Charkowie oraz Zofię po mężu Owsionka (1895–1970).
W dniu 15 listopada 1915 roku Aleksander został przyjęty do Legionów Polskich, gdzie początkowo przydzielono go do Batalionu Uzupełniającego w Jastkowie, a następnie do Batalionu Uzupełniającego Nr II. 15 stycznia 1916 roku udał się na front, do 2 Pułku Piechoty. 1 maja tego samego roku samowolnie opuścił 6. kompanię i przeszedł do 6. kompanii 5 pułku piechoty, gdzie wkrótce awansował na kaprala.
W dniu 13 kwietnia 1931 roku, prezydent RP mianował go podporucznikiem rezerwy, przyznając mu starszeństwo z 29 listopada 1930 oraz 14. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Minister spraw wojskowych przydzielił go do 21 pułku piechoty w Warszawie. W 1934 roku, jako oficer rezerwy, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III, z przydziałem w rezerwie do 21 pp. Od 1928 roku pracował w Pocztowej Kasie Oszczędności w Warszawie, jako urzędnik z VII grupą uposażenia.
Aleksander zmarł 20 kwietnia 1941 roku w Warszawie i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Był żonaty i miał dwie córki: Krystynę Marię (urodzoną 17 marca 1924) oraz Marię Kazimierę (urodzoną 2 lutego 1932).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6534 – 17 maja 1922
- Krzyż Niepodległości – 15 czerwca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Krzyż Walecznych – 1922 „za udział w b. Legionach Polskich”
Przypisy
Bibliografia
- Brzosko Aleksander (Stanisław). [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.37-2720 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-05].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Kazimierz Bąbiński: Zarys historji wojennej 5-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Lista kawalerów Orderu Wojennego „Virtuti Militari”: Piechota. W: Księga chwały piechoty. Bronisław Prugar-Ketling (red.). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992, s. 569-588.
