Aleksander Borawski

Aleksander Sergiusz Borawski h. Bojcza

(ur. 24 lutego 1861 w Warszawie, zm. 10 października 1942 w Częstochowie) – był polskim malarzem oraz konserwatorem zabytków. Kształcił się pod okiem Wojciecha Gersona, Aleksandra Kamińskiego i Cypriana Godebskiego.

Życiorys

Urodził się jako syn Jakuba i Pauliny z Rühmerów. Swoje studia artystyczne rozpoczął w Warszawie, uczęszczając do szkoły rysunku oraz pobierając lekcje prywatne u Wojciecha Gersona. W Paryżu studiował rzeźbiarstwo pod kierunkiem Cypriana Godebskiego oraz zdobywał wiedzę na temat konserwacji zabytków sztuki. Na początku kariery koncentrował się głównie na konserwacji zabytków w Warszawie i Nieborowie, a od 1892 roku pracował w Petersburgu. W miarę upływu czasu, od początku XX wieku, coraz większą uwagę poświęcał malarstwu, zwłaszcza portretom oraz obrazom sakralnym. Mieszkał w Petersburgu aż do 1918 roku, kiedy to, w związku z wybuchem rewolucji październikowej, wrócił do Warszawy. W lipcu 1919 roku prof. Adolf Szyszko-Bohusz powierzył mu rolę kustosza kolekcji wawelskiej. W kolejnych latach koncentrował się na konserwacji zabytków w całej Polsce, a w latach 1934-1939 mieszkał w klasztorze jasnogórskim, gdzie tworzył portrety. W czasie II wojny światowej przebywał w przytułku.

Był autorem wielu artykułów poświęconych polskiej sztuce oraz artystom, którzy działali w Rosji.

4 lutego 1888 roku ożenił się z Anną Radyszkiewicz (zm. 1919), z którą miał syna, Zygmunta Andrzeja, majora Wojska Polskiego.

Zmarł w Częstochowie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 95-6-24).

Ordery i odznaczenia

Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w dniu 7 listopada 1925 roku.

Główne realizacje artystyczne

odnowa figur w Ogrodzie Saskim (ok. 1888)
konserwacja plafonów w petersburskim Pałacu Michajłowskim (ok. 1898)
namalowanie sakralnych malowideł ściennych w petersburskiej Akademii Duchownej (1904)
wykonanie malowideł w kopule kaplicy Maciejowskiego na Wawelu (1907)
stworzenie cyklu portretów katolickich biskupów Mohylewa dla galerii metropolitalnej w Petersburgu (przed 1918)
cykl portretów znanych Polaków działających w Rosji od XVIII wieku (przed 1918)
cykl portretów przełożonych zakonu paulinów dla klasztoru jasnogórskiego (1934–1939)

Publikacje

Aleksander Borawski, 1921: Katedra Krakowska. Przewodnik po Ziemiach Małopolski nr 2. Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. Oddział Krakowski; Cieszyn: „Dziedzictwo”.
Aleksander Borawski, 1921: O ludwisarstwie i dzwonach w Polsce. M. Muzeum Przemysłowe im. A. Baranieckiego, Kraków.
Aleksander Borawski, 1927: Sarkofag z prochami ojców-bohaterów i matek-męczenniczek, przeznaczony dla wotywnego Kościoła Opatrzności mającego być wzniesionym w Warszawie / sprojektował Aleksander Borawski. Warszawa.
Aleksander Borawski, 1929: 4 dzwony dla kościoła Opatrzności w Warszawie odlane w Stoczni Gdańskiej, ozdobione przez Aleksandra Borawskiego. Gdańsk, Druk. Gdańska.
Aleksander Borawski, 1933: Królowa Jadwiga na Wawelu: szkic historyczny. Wydawnictwo Księży Pallotynów, Warszawa.