Aleksander Bojemski

Aleksander Józef Bojemski (urodzony 17 marca 1885 w Kielcach, zmarły 4 sierpnia 1944 w Warszawie) był polskim inżynierem oraz architektem, a także profesorem Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Był synem Aleksandra oraz Tekli Felicji Krazue. W 1910 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki w Dreźnie. Po powrocie do Polski rozpoczął pracę u Władysława Marconiego. W 1917 roku ożenił się z Ernestyną Maringer. W latach 1919–1923 pracował w Ministerstwie Robót Publicznych, gdzie zajmował się budownictwem wiejskim oraz sprawami małych miast. Od sierpnia 1920 do sierpnia 1921 ochotniczo służył w Wojsku Polskim jako inżynier-urzędnik, zatrudniony w zarządzie budowlano-kwaterunkowym centralnych urzędów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od maja 1920 roku był związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej. Początkowo pełnił funkcję asystenta (do 1924) oraz starszego asystenta (do 1929) w Katedrze Architektury Monumentalnej. 1 września 1929 roku uzyskał nominację na zastępcę profesora i objął kierownictwo Katedry i Zakładu Projektowania Wiejskiego, zastępując prof. Rudolfa Świerczyńskiego, który przeszedł na Katedrę Projektowania Miejskiego. 1 września 1932 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Kierował Katedrą Projektowania Wiejskiego aż do wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku. W latach akademickich 1934/1935 oraz 1935/1936 pełnił rolę dziekana Wydziału Architektury. Był członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich. Podczas okupacji hitlerowskiej pozostał w Warszawie, angażując się w tajne nauczanie na poziomie akademickim dla studentów Wydziału Architektury. Formalnie do 1942 roku był fikcyjnym pracownikiem Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie. Po uruchomieniu przez Niemców w 1942 roku gmachów politechnicznych Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej, rozpoczął pracę jako nauczyciel na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego, gdzie prowadził wykłady i ćwiczenia dotyczące zasad projektowania budowli handlowych.

Zginął w czasie powstania warszawskiego, a jego ciało spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (dokładna lokalizacja nie jest znana). Zgodnie z informacjami zawartymi w książce „Warszawa jakiej nie ma” autorstwa Stanisława Niewiadomskiego, Bojemski został rozstrzelany pod koniec września 1944 roku.

Ważniejsze prace

  • II nagroda w konkursie na miasto-ogród – Ząbki 1911
  • projekt pawilonu przetworów ziemniaczanych na PWK – 1929
  • gmach Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego – 1930
  • szkoła powszechna przy ul. Barokowej w Warszawie – 1935
  • cokół pomnika księcia Józefa Poniatowskiego na pl. Saskim w Warszawie
  • kolonie domów Żoliborz Urzędniczy i Żoliborz Oficerski – lata 30. XX wieku
  • aula i gmach Zakładu Chemii Organicznej Uniwersytetu Warszawskiego
  • projekt zagospodarowania terenu Frascati – II nagroda

Przypisy

Bibliografia

Stanisław Łoza, Architekci i Budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954.

Linki zewnętrzne

Notka o Aleksandrze Józefie Bojemskim. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-01)].

Przeczytaj u przyjaciół: