Aleksander Bojda
Aleksander Bojda (ur. 1978) to polski skoczek narciarski oraz kombinator norweski, który był nieoficjalnym rekordzistą Wielkiej Krokwi. Jego kariera rozpoczęła się w klubie KS Wisła, gdzie zdobył cztery medale w drużynowych mistrzostwach Polski w skokach, w tym dwa złote medale oraz brąz w konkursie indywidualnym w 1996 roku. Bojda reprezentował Polskę na dwóch mistrzostwach świata juniorów i w dwóch konkursach drużynowych Pucharu Świata, a także był dwukrotnym mistrzem Polski juniorów.
Przebieg kariery
W 1992 roku Bojda zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski w kombinacji norweskiej. W tym samym sezonie zdobył srebrny i brązowy medal na mistrzostwach Polski juniorów młodszych w skokach narciarskich.
W kolejny zimowy sezon zajął czwarte miejsce na Mistrzostwach Polski w kombinacji norweskiej drużynowej. W skokach narciarskich w 1993 roku w Szczyrku był szósty w konkursie drużynowym, natomiast indywidualnie zajął ostatnią, 33. pozycję. W młodzieżowych mistrzostwach kraju uplasował się na ósmej pozycji na skoczni K-40 oraz dziesiątej na obiekcie K-60 w Wiśle.
W latach 90. XX wieku przez dwa lata uczęszczał do Gimnazjum Narciarskiego w austriackim Stams, a następnie w latach 1995-1999 był uczniem Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem.
1993/1994
W sezonie 1993/1994 miała miejsce pierwsza edycja Pucharu Kontynentalnego (wcześniej znanego jako Puchar Europy). Bojda zadebiutował w nim 9 marca 1994 roku na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, osiągając odległość 80,5 m i kończąc zawody na 53. miejscu. Następnego dnia na normalnej skoczni zajął 40. pozycję. Kolejne dwa konkursy tego cyklu odbyły się w Szczyrbskim Jeziorze, gdzie w pierwszym zajął 38. miejsce, a w drugim zdobył pierwsze punkty, plasując się na ósmym miejscu po skoku na 108,5 m. To była najlepsza lokata Bojdy w jego karierze, a zarazem jedyna w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zakończył sezon na 156. miejscu z dorobkiem 32 punktów.
Na lutowych Mistrzostwach Polski 1994 w Zakopanem zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych, a indywidualnie zajął szesnastą pozycję na normalnej skoczni. W tym samym miesiącu w Wiśle zdobył dwa tytuły mistrza Polski juniorów.
1994/1995
11 września 1994 roku wziął udział w igelitowym konkursie Grand Prix we Frenštácie pod Radhoštěm, gdzie zajął 40. miejsce. Po raz pierwszy w Pucharze Kontynentalnym 1994/1995 wystartował w styczniu w Zakopanem, osiągając 49. miejsce w pierwszym konkursie i zostając zdyskwalifikowanym w drugim. W lutym brał udział w zawodach w Austrii i Niemczech, gdzie plasował się w szóstej i siódmej dziesiątce.
W styczniu wystartował w Mistrzostwach TZN w Zakopanem, zajmując dziesiąte miejsce na Średniej Krokwi oraz 21. na dużym obiekcie. W konkursach juniorskich zajął kolejno 20. i 7. miejsce.
16 lutego 1995 roku w Szczyrku zdobył drużynowy tytuł mistrza Polski, a indywidualnie zajął siódme miejsce na skoczni normalnej. W rywalizacji juniorów wywalczył brązowy medal.
Na początku marca odbyły się Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1995 w szwedzkim Gällivare. W konkursie drużynowym Polacy zajęli dziesiąte miejsce, a Bojda oddał skoki na 66 m i 68 m, zdobywając znacznie mniej punktów niż Adam Małysz. W konkursie indywidualnym uzyskał lepsze wyniki (72 m i 74,5 m), kończąc na 44. pozycji.
1 kwietnia odbył się konkurs mistrzostw Polski na Wielkiej Krokwi, gdzie Bojda zajął czwarte miejsce (siódme po uwzględnieniu zawodników zagranicznych) po skokach na 94,5 m i 89,5 m. Do Roberta Matei, zdobywcy brązowego medalu, stracił jeden punkt.
1995/1996
W sierpniu 1995 roku zajął 18. miejsce w zawodach „o Góralski Kapelusz” w Zakopanem, które odbyły się z udziałem Polaków i Słowaków. We wrześniu ponownie wziął udział w Grand Prix Frenštátu, gdzie zajął 49. miejsce, a w krajowym Memoriale płk. Franciszka Wagnera uplasował się na dziewiątej pozycji, będąc trzecim wśród juniorów.
Puchar Kontynentalny 1995/1996 rozpoczął od grudniowych zawodów w Lauschy, gdzie po skokach na 90 m i 90,5 m zdobył punkty, zajmując 29. miejsce. W Brotterode był 36., a w konkursach w Lahti i Kuopio plasował się w siódmej i ósmej dziesiątce. Kolejny konkurs odbył się 7 stycznia w Bad Goisern, gdzie zajął 84. miejsce. W niemieckim Reit im Winkl zdobył punkty, zajmując 17. miejsce po skokach na 85,5 m. Następnego dnia w austriackim Saalfelden am Steinernen Meer był dziewiętnasty. W Berchtesgaden nie zdobył punktów.
W bożonarodzeniowym konkursie na Wielkiej Krokwi zajął szesnaste miejsce.
Pod koniec stycznia został zgłoszony do kwalifikacji obu konkursów Pucharu Świata w Zakopanem, jednak w obu przypadkach nie przeszedł eliminacji.
31 stycznia rozegrano drużynowy konkurs Mistrzostw Świata Juniorów 1996, w którym Polska zajęła dwunaste miejsce spośród siedemnastu drużyn. Bojda oddał skoki na 88 m i 93,5 m, uzyskując najwyższą notę w drużynie. W konkursie indywidualnym był dwudziesty, po skokach na 87,5 m i 87 m.
Na mistrzostwach Polski juniorów, które odbyły się w dniach 20-22 lutego, zdobył dwa złote medale, wygrywając zarówno na Średniej Krokwi (po skokach na 81,5 m i 84,5 m), jak i na Wielkiej Krokwi (gdzie uzyskał 128,5 m i 118,5 m).
Został powołany na nordyckie zawody Pucharu Świata na przełomie lutego i marca, jednak nie przeszedł kwalifikacji do indywidualnego konkursu w Kuopio ani do dwóch w Lahti. 2 marca wystartował w drużynowym konkursie na obiekcie Salpausselkä, gdzie Polska zajęła ósme miejsce, oddając skoki na 84 m i 80 m. 8 marca powrócił do rywalizacji w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 28. miejsce w Bollnäs, a następnie 36. w Falun, kończąc sezon na 158. miejscu w klasyfikacji generalnej cyklu z dorobkiem 31 punktów. 15 marca ponownie reprezentował Polskę w konkursie drużynowym Pucharu Świata, tym razem w Oslo, gdzie zespół zajął dziesiąte miejsce. Bojda skoczył 93 m i 87,5 m.
Pod koniec marca odbyły się Mistrzostwa Polski 1996 w Zakopanem. 22 marca rozegrano konkurs drużynowy na normalnym obiekcie, w którym Bojda zdobył srebrny medal, a jego zespół przegrał tytuł mistrzowski o dwa punkty. Dzień później w konkursie indywidualnym zdobył brązowy medal po skokach na 79 m i 76 m, tracąc 24,5 pkt do zwycięzcy, Wojciecha Skupnia. Na dużej skoczni zajął szóstą pozycję wśród Polaków, a jedenastą ogólnie. W tym roku ustanowił również nowy nieoficjalny rekord Wielkiej Krokwi – 130,5 m.
30 marca wygrał Mistrzostwa SMS na normalnej skoczni w Zakopanem, a w kwietniu był siódmy podczas konkursu wielkanocnego na obiekcie dużym.
1996/1997
W lipcu 1996 roku zajął trzynaste miejsce w międzynarodowym konkursie o Puchar Burmistrza Zakopanego. W sierpniu wystąpił w kolejnych igelitowych zawodach w Zakopanem, rozgrywanych w ramach Pucharu Kontynentalnego 1996/1997, gdzie uplasował się na 37. miejscu. W październiku podczas Letnich Mistrzostw Polski 1996 zajął ósme miejsce.
W styczniu 1997 roku startował w pięciu konkursach Pucharu Kontynentalnego (w Ramsau, Villach, Planicy i Oberhofie), jednak żaden z nich nie przyniósł mu kwalifikacji do głównego konkursu. Dopiero 24 stycznia w Szczyrbskim Jeziorze znalazł się w konkursie głównym, kończąc go na 38. miejscu. Dwa dni później w Zakopanem ponownie nie zakwalifikował się. Sezon zakończył bez zdobytych punktów w Pucharze Kontynentalnym.
25 stycznia w krajowym Pucharze Beskidów zajął 23. lokatę.
1997/1998
Latem Bojda brał udział w kilku krajowych zawodach. W lipcu zajął 22. miejsce w rywalizacji o Puchar Burmistrza Zakopanego, a 8 sierpnia był szósty w jubileuszowych zawodach z okazji 90-lecia klubu BBTS Bielsko-Biała.
W sierpniu podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego 1997/1998 w Zakopanem zajął 51. i 47. miejsce. 4 października w Grand Prix Frenštátu uplasował się na czternastej pozycji po skokach na 81 m i 83 m, co było najlepszym wynikiem wśród reprezentantów Polski. Osiem dni później wziął udział w II Letnich Mistrzostwach Polski na Średniej Krokwi, zajmując trzynaste miejsce, a szóste wśród Polaków, po skokach na 73 m i 76,5 m. W grudniu zdobył punkty w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Oberwiesenthal, zajmując odpowiednio 30. i 26. miejsce po skokach na 77,5 m i 79 m.
W styczniu 1998 roku nie zakwalifikował się do dwóch indywidualnych konkursów Pucharu Świata w Zakopanem, zajmując 66. miejsce po skoku na 89,5 m w pierwszej serii kwalifikacyjnej, a w drugiej był 64. po próbie o pięć metrów krótszej. Kwalifikacja nie udała mu się także w rundach Pucharu Kontynentalnego w Villach i Reit im Winkl. Do końca sezonu wystąpił jeszcze w sześciu konkursach tego cyklu, plasując się w czwartej i piątej dziesiątce, kończąc sezon na 267. miejscu w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 6 punktów.
28 marca zdobył swój drugi drużynowy złoty medal mistrzostw Polski na zawodach w Zakopanem. Indywidualnie zajął dwunaste miejsce na normalnej skoczni i dwudzieste pierwsze na dużej (biorąc pod uwagę tylko skoki Polaków).
Pomimo powołania do kadry olimpijskiej na igrzyska w Nagano, Bojda nie wystąpił w turnieju.
W kolejnej edycji Pucharu Burmistrza Zakopanego, latem 1998, zajął 20. miejsce.
Po tym wydarzeniu Bojda zakończył swoją karierę sportową.
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
Mistrzostwa Polski w skokach
Zimowe mistrzostwa Polski w skokach
Letnie mistrzostwa Polski w skokach
Inne osiągnięcia
- drużynowy mistrz Polski w kombinacji norweskiej 1992
- dwukrotny mistrz Polski juniorów w skokach w 1996
- dwukrotny mistrz Polski juniorów młodszych w 1994
- mistrz Szkoły Mistrzostwa Sportowego w 1996
- srebrny i brązowy medalista mistrzostw Polski juniorów młodszych w skokach 1992
- brązowy medalista mistrzostw Polski juniorów w 1995
- brązowy medalista Mistrzostw TZN o Memoriał płk Franciszka Wagnera w 1995
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Adam Kwieciński: BOJDA Aleksander. [dostęp 2023-12-31].
