Aleksander Bieberstein (urodzony 1 sierpnia 1889 w Tarnopolu, zmarł 4 września 1979 w Izraelu) był lekarzem oraz pamiętnikarzem związanym z krakowskim gettem.
Życiorys
Aleksander przyszedł na świat w rodzinie Dawida i Celiny z Finkelsteinów. Ukończył gimnazjum w Krakowie, a następnie podjął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uzyskał dyplom lekarski. Po I wojnie światowej pracował jako lekarz wojskowy, a od 1942 roku zatrudniony był w Ubezpieczalni Społecznej.
W okresie okupacji skupił się na pomocy pacjentom żydowskim. W 1942 roku w krakowskim getcie zorganizował i prowadził szpital zakaźny, co umożliwił mu dr Ludwik Żurowski. Pełnił także funkcję prezesa zarządu Zakładu Sierot Żydowskich im. Róży Rockowej. Po likwidacji getta 14 marca 1943 roku trafił do obozu w Płaszowie, a następnie do Groß-Rosen. Wyzwolenie, które miało miejsce, gdy został przeniesiony przez Oskara Schindlera, zastało go w Brünnlitz. Przez cały okres II wojny światowej Bieberstein prowadził notatki dokumentujące losy krakowskich Żydów, które jednak zaginęły podczas ewakuacji w Groß-Rosen. Po wojnie starał się jak najwierniej odtworzyć te dokumenty z pamięci i rozmów z ocalałymi, co zaowocowało książką Zagłada Żydów w Krakowie. W 1982 roku otrzymał nagrodę Związku Krakowian w Izraelu za tekst dotyczący zniszczenia krakowskiego getta w konkursie literackim poświęconym wspomnieniom z Krakowa.
Od momentu wyzwolenia do 1958 roku był kierownikiem Wydziału Zdrowia Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. W 1959 roku, w wyniku antyżydowskiej czystki, został zwolniony i postanowił wyjechać do Izraela, gdzie zmarł w 1979 roku.
Rodzina
Jego brat, Marek Bieberstein, pełnił funkcję przewodniczącego Gminy Żydowskiej w Krakowie, ale został zamordowany zastrzykiem fenolu 14 maja 1944 roku w obozie w Płaszowie. Synowie Marka, a więc bratankowie Aleksandra, przeżyli okres okupacji: Ludwik Bieberstein (1908–1970) był lekarzem oraz żołnierzem armii gen. Andersa, natomiast Artur Bieberstein-Jurand był farmaceutą i biologiem, pracującym jako pracownik naukowy na uniwersytecie w Edynburgu. Syn Aleksandra, dr Edwin Opoczyński (Biberstein) (1918–2000), mimo ograniczeń dla studentów żydowskich na Uniwersytecie Jagiellońskim, rozpoczął studia medyczne w 1938 roku. W czasie niemieckiej okupacji był więziony m.in. w Auschwitz-Birkenau. Po wojnie ukończył studia i przez większość życia był związany z krakowską służbą zdrowia.
Ordery i odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (9 lipca 1954)
Medal 10-lecia Polski Ludowej (13 stycznia 1955)
Przypisy
Bibliografia
Aleksander Bieberstein, Zagłada Żydów w Krakowie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1986.
Monika M. Bednarek, Monika M. i inni, Oczami lekarza – krakowskie getto we wspomnieniach Aleksandra Bibersteina, Alicja A. Sułkowska-Kądziołka, Tomasz T. Owoc (red.), Interaktywny spacer edukacyjny po Krakowie, Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2011, ISBN 978-83-7577-006-3 [dostęp 2018-02-15]. Brak numerów stron w książce.
