Aleksander Benedykt Batowski
Aleksander Benedykt Batowski, noszący herb własny, urodził się 18 maja 1760 roku, a zmarł 29 grudnia 1841 roku. W 1820 roku uzyskał tytuł hrabiego w Królestwie Kongresowym, a w 1830 roku pełnił funkcję wielkiego łowczego dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa. Był również dyplomatą oraz stolnikiem wielkim Księstwa Warszawskiego, a także kawalerem maltańskim od 1789 roku.
Życiorys
Był synem Antoniego Batowskiego (ur. 1720), wojskiego pilźnieńskiego oraz Franciszki Paszkowskiej herbu Zadora (ur. 1720).
W młodości wyjechał do Paryża, gdzie służył w wojsku francuskim, zdobywając stopień rotmistrza. Po powrocie do Polski w 1788 roku, w 1790 został posłem koronnym województwa inflanckiego na Sejm Czteroletni. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się wspierać projekt Ustawy Rządowej. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji 3 maja oraz szambelanem ostatniego króla Polski, Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1791 roku udał się do Berlina jako pierwszy sekretarz polskiego przedstawicielstwa w Prusach. W 1792 roku został wysłany jako komisarz królewski do Mitawy, stolicy księstwa Kurlandii. Podczas Insurekcji kościuszkowskiej pełnił rolę pośrednika między Tadeuszem Kościuszką a Francją, a także reprezentował Księstwo Warszawskie w Madrycie.
W okresie Księstwa Warszawskiego oddał wiele przysług Karolowi Talleyrandowi, ministrowi spraw zagranicznych Francji, w tym pośredniczył w przekazaniu mu łapówki w wysokości 4 milionów florenów od polskiej Komisji Rządzącej, mającej na celu uzyskanie korzystnych warunków traktatu pokojowego tylżyckiego między Francją a Rosją w lipcu 1807 roku. Talleyrand, nie realizując zobowiązania, zwrócił łapówkę.
W 1810 roku był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym księcia Fryderyka Augusta w Hiszpanii. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego.
W tym samym roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława oraz urzędnikiem francuskiego orderu Legii Honorowej.
Ożenił się z dziedziczką flamandzką, de Wackiers, i osiedlił w swoim francuskim zamku w Carlepont. Był biologicznym ojcem Doroty, księżniczki kurlandzkiej, która, dzięki jego staraniom, została wydana za Edmunda de Talleyrand-Périgord, bratanka Karola Talleyrand.
Przypisy
Bibliografia
- Aleksander hr. Batowski z Batowa h. Trzy Zęby. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-07].
- Waldemar Łysiak: Talleyrand – droga Mefistofelesa. Warszawa: Nobilis, 2007. ISBN 978-83-60297-18-6. (pol.). Brak numerów stron w książce.
