Aleksander Baziński (1887 – 1961)
Aleksander Baziński był polskim prawnikiem oraz sędzią Sądu Najwyższego w latach 1935–1954.
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1911 roku.
W swojej karierze zawodowej pełnił funkcje sędziego, podprokuratora, a od 1930 roku – wiceprezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu.
W 1935 roku został mianowany sędzią Sądu Najwyższego, gdzie zasiadał w Izbie Cywilnej. W latach 1945–1950 orzekał także w Izbie do spraw Adwokatury. Po 1954 roku przeszedł w stan spoczynku; przez pewien czas pracował jako notariusz. Ostatnie lata swojego życia spędził w Łodzi.
Był autorem podręcznika dotyczącego prawa spadkowego (tytuł: Prawo spadkowe, wydanie z 1948 roku).
Razem z żoną Władysławą mieli dwoje dzieci; tylko córka przeżyła II wojnę światową, natomiast syn brał udział w powstaniu warszawskim.
Przypisy
Bibliografia
Nieba i ziemi nie widać. Warszawiacy o wrześniu 1939. Muzeum Warszawy, 2019, s. 209. ISBN 978-83-65777-72-0.
