Aleksander Babicki (ur. 1860 w Lublinie, zm. ?) był polskim adwokatem, politykiem oraz działaczem społecznym, który pełnił rolę posła w Drugiej Dumie Państwowej.
Życiorys
Po zakończeniu edukacji w gimnazjum w Piotrkowie, Aleksander Babicki podjął studia z zakresu prawa na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując absolutorium w 1883 roku. Następnie wrócił do Piotrkowa, gdzie pracował najpierw jako pomocnik adwokata, a później jako adwokat przysięgły. Był jednym z inicjatorów oraz pierwszym dyrektorem piotrkowskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego. Publikował swoje teksty w „Tygodniku Piotrkowskim”. W 1897 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie współpracował z adwokatami Maternickim i Żelazowskim w ramach Łódzkiego Biura Obrończego. Ponadto pełnił funkcję prezesa zarządu I Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej oraz II Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. Angażował się także w działalność społeczną, m.in. jako prezes Łódzkiego Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” oraz członek zarządu Towarzystwa Krzewienia Oświaty.
W wrześniu 1905 roku dołączył do Polskiego Komitetu Wyborczego w Łodzi, a w roku następnym bez powodzenia kandydował do I Dumy z ramienia Polskiej Partii Postępowej. Wziął udział w wyborach do II Dumy w 1907 roku, gdzie odniósł sukces. W parlamencie uczestniczył w pracach Komisji Finansowej, a po rozwiązaniu Dumy wrócił do Łodzi, decydując się na rezygnację z dalszej kariery politycznej. Po tym czasie wycofał się z polityki, pozostając aktywnym w sferze społecznej, m.in. jako prezes zarządu Ligi Przeciwgruźliczej oraz zastępca członka zarządu Towarzystwa Muzeum Nauki i Sztuki.
Informacje o jego życiu po 1910 roku są nieznane.
Bibliografia
Czesław C. Brzoza, Kamil K. Stepan, Posłowie polscy w parlamencie rosyjskim 1906-1917: Słownik biograficzny, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2001, ISBN 83-7059-506-5, OCLC 170018607. Brak numerów stron w książce.
