Aleksander Adler, właściwie Eliasz Adler (ur. 1890 w Skawinie, zm. 10 października 1942 w Auschwitz-Birkenau) – był polskim adwokatem pochodzenia żydowskiego, który związany był z Krakowem oraz pełnił funkcję radnego miejskiego Krakowa.
Życiorys
Walczył w Legionach Polskich. Od 1917 do 1918 służył w armii austriackiej, a od 1919 w oddziałach polskich. Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1918, a następnie praktykował jako adwokat do 1920 roku. Po tym czasie, do 1921, służył w wojsku podczas wojny polsko-bolszewickiej. Potem powrócił do pracy w kancelariach adwokackich, a w 1935 roku został prowadzącym kancelarię. Współpracował ze Stanisławem Dubois. W 1924 roku zmienił swoje imię z „Eliasz” na „Aleksander”. Był również jednym z współzałożycieli spółdzielni „Czytelnik”.
W okresie międzywojennym pełnił rolę przewodniczącego Związku Żydowskich Uczestników Walki o Niepodległość. Na przełomie 1938 i 1939 został wybrany na radnego miejskiego Krakowa z ramienia Stronnictwa Demokratycznego. W czasie podziału Galicji między Sowietów a Niemców (1939–1941) przebywał we Lwowie, skąd powrócił do Krakowa na początku 1941 roku. Zasiadał w władzach konspiracyjnego Stronnictwa Demokratycznego, które odtwarzał w Krakowie. 18 stycznia 1941 został aresztowany i osadzony w więzieniu przy ul. Montelupich, a następnie deportowany do KL Auschwitz, gdzie w październiku 1942 roku zginął.
Bibliografia
Leon Chajn, Materiały do historii klubów demokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1964, t. 2, s. 269 (krótka notka biograficzna w przypisie).
Nota biograficzna dostępna na stronie krakowianie1939-56.mhk.pl.
