Aleksandar Marković

Aleksandar Marković, w języku cyrylickim Александар Марковић (urodzony 7 sierpnia 1975 roku w Belgradzie) to serbski dyrygent specjalizujący się w muzyce symfonicznej oraz operowej.

Życiorys

W młodości Marković uczył się gry na fortepianie. Ukończył studia z zakresu dyrygentury orkiestrowej pod okiem Leopolda Hagera na Universität für Musik und darstellende Kunst Wien. Brał również udział w kursach mistrzowskich w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, gdzie otrzymał diploma d’onore. Pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Koszalińskiej w latach 2004–2005, a także był głównym dyrygentem Tyrolskiego Państwowego Teatru oraz Orkiestry w Innsbrucku od 2005 do 2008 roku. Następnie pełnił rolę dyrektora muzycznego i pierwszego dyrygenta orkiestry Filharmonii w Brnie w latach 2009–2015 oraz dyrektora muzycznego Opera North w Leeds w latach 2016–2017. Od września 2021 roku jest głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Wojwodiny w Nowym Sadzie, a od września 2022 roku pełni funkcję pierwszego gościnnego dyrygenta Sinfonii Varsovii.

W 2015 roku, wspólnie z Dagmarą Peckovą oraz Filharmonią Słowacką, wydał album Sinful Women (Supraphon SU 4181-2). Jest także jurorem oraz wykładowcą na festiwalu Summa Cum Laude w Wiedniu i angażował się w projekty orkiestry symfonicznej Uniwersytetu Muzyki i Sztuk Performatywnych w Grazu.

Jako dyrygent w Opera North prowadził przedstawienia takie jak Jenůfa Janáčka (2016) oraz Kawaler srebrnej róży Straussa (2016). Jako główny dyrygent Tyrolskiego Państwowego Teatru i Orkiestry pracował nad produkcjami takimi jak Salome Straussa, Latający Holender Wagnera, Madama Butterfly oraz Tosca Pucciniego, a także Rycerskość wieśniacza/Pajace Mascagniego/Leoncavalla, Wesele Figara Mozarta, Romeo i Julia Gounoda, Traviata i Nabucco Verdiego, Norma Belliniego oraz Jezioro łabędzie Czajkowskiego. Marković zrealizował także premiery nowych produkcji operowych w Teatrze Narodowym w Belgradzie (Moc przeznaczenia, 2009), Operze w Seattle (Eugeniusz Oniegin, 2020) oraz Słoweńskim Teatrze Narodowym w Lublanie (Latający Holender, 2013; Apollon Musagète, Oedipus Rex 2021).

Współpracował z wieloma orkiestrami, w tym z orkiestrą Filharmonii Śląskiej w Katowicach, Royal Liverpool Philharmonic, City of Birmingham Symphony Orchestra, RTÉ National Symphony Orchestra, Belgijską Orkiestrą Narodową, Monachijską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Symfoniczną Odense, Bournemouth Symphony Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną Malmö, Orkiestrą Filharmonii Katarskiej, Orkiestrą Beethovenowską w Bonn, orkiestrą Radia i Telewizji Chorwackiej, Orkiestrą Symfoniczną Czeskiego Radia, orkiestrą Filharmonii Słoweńskiej, orkiestrą Opery w Wuppertalu, Orkiestrą Kameralną Lozanny, orkiestrą Teatru Lirycznego im. Giuseppe Verdiego w Trieście, Filharmonikami Bremeńskimi, orkiestrą Teatru w Lubece, Orkiestrą Kameralną Palatynatu Reńskiego, Orkiestrą Symfoniczną Hiszpańskiego Radia i Telewizji, Wiedeńskimi Symfonikami, orkiestrą Filharmonii Drezdeńskiej, Filharmonikami Stuttgardzkimi, Staatskapelle Halle, Praską Orkiestrą Symfoniczną, berlińską Konzerthausorchester, Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną w Berlinie, salzburską Mozarteumorchester, Wiedeńską Orkiestrą Kameralną oraz Wiedeńską Concert-Verein, Szkocką Orkiestrą Kameralną, orkiestrą Filharmonii im. Leoša Janáčka w Ostrawie, Narodową Litewską Orkiestrą Symfoniczną, orkiestrą Tonhalle St. Gallen, Narodową Orkiestrą w Brunszwiku, orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej, orkiestrą Filharmonii Zagrzebskiej oraz orkiestrą Filharmonii Sarajewskiej.

Wyróżnienia

Marković zdobył pierwszą nagrodę (ex aequo z Modestasem Pitrėnasem) podczas VII Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach w 2003 roku oraz był stypendystą Fundacji Herberta von Karajana w Berlinie (niem. Herbert von Karajan Stiftung Berlin).

Bibliografia

Marković, Aleksandar. W: Ingrid Bigler-Marschall: Deutsches Theater-Lexikon Nachtragsband 4: M – Pa. De Gruyter, 2016. ISBN 978-3-11-036175-9. [dostęp 2022-01-27]. (ang.). Brak numerów stron w książce.

Oficjalna strona artysty. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).

Oficjalny kanał artysty na Youtube. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).

O nas. Oficjalna strona Orkiestry Symfonicznej Wojwodiny w Nowym Sadzie. [dostęp 2022-01-27]. (serb.).

Biogram artysty na stronie Sinfonii Varsovii. [dostęp 2022-01-27]. (pol.).

Wywiad: Aleksandar Marković o związkach i współpracy z Sinfonią Varsovią. sinfoniavarsovia.org, 2022-02-12. [dostęp 2022-03-23].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Meet our maestro: Aleksandar Marković makes his US debut. Seattle Opera blog, 2020-01-09. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).

Facing the music: Aleksandar Marković. The Guardian, 2016-08-22. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).

Aleksandar Markovic: Fermated Life. Life under fermata. Radio-Televizija Vojvodine, 2020. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).

Sarah Freeman: Aleksandar Markovic: Meet the new man holding the baton at Opera North. The Yorkshire Post, 2016-09-24. [dostęp 2022-02-01]. (ang.).

Milan Vukelić: Maestro Aleksandar Marković: Emocija je moje bogatstvo, a ne slabost. Nova.rs, 2021-09-11. [dostęp 2022-02-01]. (serb.).

Przeczytaj u przyjaciół: