Aleja Wojska Polskiego w Warszawie

Aleja Wojska Polskiego

Aleja Wojska Polskiego to ulica znajdująca się w dzielnicy Żoliborz w Warszawie.

Opis

Aleja została zaprojektowana przez Antoniego Jawornickiego w latach 20. XX wieku. Jej celem było połączenie placu Gwardii na Cytadeli z placem Grunwaldzkim. Od 1923 roku wzdłuż alei zaczęła powstawać luźna zabudowa willowa oraz jednopiętrowa.

Nazwa alei została nadana uchwałą Rady Miejskiej Warszawy z dnia 27 września 1926 roku.

Aleja zaczyna się od ulicy Ludwika Mierosławskiego, a następnie biegnie przez plac Inwalidów do placu Grunwaldzkiego. Posiada dwie jezdnie, każda z jednym pasem ruchu, które oddzielone są bardzo szerokim pasem zieleni. Była to najszersza ulica w przedwojennej Warszawie, osiągająca szerokość około 80 metrów.

W czasie okupacji niemieckiej aleja otrzymała nowe nazwy: polską – aleja Sportowa oraz niemiecką – Sportallee, jednak mieszkańcy nie przyjęli tych nazw.

W trakcie II wojny światowej część zabudowy przy narożu placu Inwalidów oraz między ulicami Felińskiego i Stołeczną (obecnie ul. ks. Jerzego Popiełuszki) uległa zniszczeniu.

W latach 1955–1961 rozpoczęto budowę piętrowych budynków wzdłuż alei.

Układ alei, jej historyczna nawierzchnia oraz zieleń w rejonie placu Inwalidów zostały wpisane do gminnej ewidencji zabytków.

Ważniejsze obiekty

  • Pomnik Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej
  • Pomnik gen. Stanisława Sosabowskiego w Warszawie
  • Pomnik I Dywizji Pancernej
  • Pomnik Witolda Pileckiego
  • Zabytkowy dom nr 29 (ok. 1928)
  • Poterna (tunel) z Cytadeli – al. Wojska Polskiego/pl. Inwalidów

Mieszkańcy

  • Artur Oppman – pułkownik Wojska Polskiego, poeta, publicysta, pamiętnikarz, mieszkał pod nr 11
  • Kazimierz Jeżewski – pedagog, twórca Towarzystwa Gniazd Sierocych, mieszkał przy pod nr 20 w latach 1940–1948
  • Konrad Millak – pułkownik Wojska Polskiego, historyk weterynarii, mieszkał pod nr 23 w latach 1929–1969
  • Witold Zawadowski – pułkownik Wojska Polskiego, profesor doktor medycyny, pionier polskiej szkoły radiologicznej, mieszkał pod nr 3 w latach 1941–1980
  • Krzysztof Komeda – pianista i kompozytor jazzowy, mieszkał przy pod nr 12 w latach 1961–1969

Przypisy

Przeczytaj u przyjaciół: