Aleja Wielkopolska
Aleja Wielkopolska to ulica znajdująca się na Sołaczu w Poznaniu, rozciągająca się pomiędzy ulicą Kazimierza Pułaskiego na wschodzie a ulicą Nad Wierzbakiem na zachodzie. Prawie w całej długości jest to zabytkowa aleja starych kasztanowców. Obecny kształt ulicy związany jest z powstaniem w początkach XX wieku kolonii willowej na Sołaczu, zaprojektowanej przez Josepha Stübbena.
Charakterystyka
Aleja składa się z dwóch jezdni, pomiędzy którymi znajduje się ciąg pieszy otoczony z obu stron szpalerami kasztanowców. Linia tramwajowa przebiega wzdłuż północnej jezdni, prowadząc w kierunku pętli Piątkowska (od 1913 roku – początkowo tylko do Sołacza). W zachodniej części alei znajduje się także droga rowerowa, która prowadzi do Parku Adama Wodziczki. W tym obszarze, pod północną jezdnią oraz linią tramwajową, przepływa rzeka Bogdanka.
W dniu 25 marca 1945 roku odbyła się tutaj pierwsza masowa impreza biegowa po II wojnie światowej – bieg przełajowy na dystansie 2200 metrów (trasa: Aleja Wielkopolska – Małopolska – Śląska – Nad Wierzbakiem – Aleja Wielkopolska). W zawodach wzięło udział 80 uczestników w wieku od 16 do 45 lat. Zwyciężył Henryk Baranowski z Junikowa z czasem 7:41,5.
Ważniejsze obiekty usytuowane przy Alei Wielkopolskiej to (od zachodu): osiedle z okresu II wojny światowej, Park Wodziczki, Salon Muzyczny-Muzeum Feliksa Nowowiejskiego, estakada PST oraz siedziba firmy jubilerskiej W. Kruk, która eksponuje zabytkową prasę jubilerską w ogrodzie od strony Alei. Zabudowa Alei składa się głównie z willi reprezentujących różne epoki i style architektoniczne. Do obiektów zabytkowych zaliczają się budynki pod numerami: 2, 4, 6, 7 (Willa Hala), 8, 10, 11, 12, 13, 14, 19, 27, 29, 30, 32, 33, 34, 35/37, 39, 40, 43, 45, 49 (najmłodszy, z 1945 roku), 51, 53 oraz 67.
Na budynku pod numerem 11, gdzie mieszkał Feliks Nowowiejski, umieszczono tablicę pamiątkową, odsłoniętą 23 listopada 2010 roku z okazji stulecia powstania i prawykonania Roty, do której Nowowiejski napisał muzykę. Autorem projektu tablicy był prof. Józef Stasiński, a fundatorem firma Agrobex. W odsłonięciu wziął udział Jan Nowowiejski, syn Feliksa, muzyk. W tym samym budynku znajduje się Salon Muzyczny-Muzeum Feliksa Nowowiejskiego.
Na zachód od Alei Wielkopolskiej znajduje się ulica Małopolska, podczas gdy na południe odchodzi m.in. ulica Klin o nietypowym przebiegu. Nazwa Alei wpisuje się w toponomię tej części miasta, związaną z nazwami krain geograficznych Polski.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
Włodzimierz W. Łęcki, Piotr P. Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 131, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
