Aleja Róż to ulica zlokalizowana w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.
Opis
W XVIII wieku, w miejscu obecnej ulicy, przebiegała droga narolna otoczona polami Ujazdowa. W połowie XIX wieku przekształciła się ona w aleję ogrodową. W 1827 roku, na północ od przyszłej ulicy, otwarto publiczny park Dolina Szwajcarska, gdzie w 1857 roku powstał budynek salonu, który był wielokrotnie rozbudowywany.
Ulica została wytyczona około 1880 roku. W 1877 roku wzniesiono przy niej pierwsze trzy domy, w tym willę Nagórnego zaprojektowaną przez Józefa Hussa, usytuowaną na rogu Alej Ujazdowskich. Nazwa ulicy pochodzi od ogrodu, który znajdował się w tym rejonie i był bogaty w krzewy różane.
Aleja Róż była zamieszkiwana przez arystokrację oraz plutokrację, uchodząc za jedną z najbardziej eleganckich ulic Warszawy. W latach 1919–1939 pałacyki i domy przy alei zajmowały poselstwa i ambasady. W 1944 roku zniszczeniu uległa jedynie część zabudowy.
Odbudowane po wojnie mieszkania nawiązują do architektury z początku XX wieku. W kamienicy pod numerem 6 osiedliła się po wojnie liczna grupa artystów oraz dygnitarzy PZPR, w tym Konstanty Ildefons Gałczyński (w latach 1948–1953), Władysław Broniewski, Antoni Słonimski i Leon Kruczkowski, a także Jerzy Borejsza, Włodzimierz Sokorski oraz Stefan Żółkiewski. Natomiast pod numerem 8 mieszkał m.in. Adam Ważyk.
Ważniejsze obiekty
- Pałacyk Wielopolskich
- Ambasada Serbii
- Ambasada Czech
Przypisy